بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحه‌ى 285 چشم مىخورند تصور كرد، تا بتواند مطلب خود را بيان نمايد. و در كتاب علل به سند خود از اسحاق بن عمار روايت كرده كه گفت: از ابى الحسن موسى بن جعفر (ع) پرسيدم: چه شد كه نماز داراى يك ركوع و دو سجده گشت و چه شد كه داراى دو سجده شد ولى داراى دو ركوع نشد؟ فرمود: حال كه از چيزى سؤال كردى دلت را براى فهميدن جوابش خالى و حواست را جمع كن. اولين نمازى كه رسول خدا (ص) خواند نمازى بود كه در آسمان در پيش روى خداى تبارك و تعالى در جلو عرش او خواند. و آن چنان بود كه وقتى آن جناب را به معراج بردند تا جلو عرش بالا رفت. خداى تعالى به او فرمود: اى محمد! نزديك" صاد" بيا و محل سجده خود را بشوى و طاهر كن و براى پروردگارت نماز بخوان. پس رسول خدا (ص) به همان نقطهاى كه خداى تعالى دستورش داده بود نزديك شده، وضو گرفت و وضويش را كامل كرد. پرسيدم: فدايت شوم" صاد" چه بود؟ كه آن جناب مامور شد از آن براى وضو گرفتن استفاده كند؟ فرمود: چشمهاى است كه از يكى از اركان عرش مىجوشد و آن را" آب حيوان" مىنامند. و آن همان است كه خداى تعالى در بارهاش مىفرمايد:" ص وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ"- تا آخر حديث «1». مؤلف: اين معنا- كه" صاد" نهرى است كه از ساق عرش بيرون مىآيد- در كتاب معانى الاخبار از سفيان ثورى از امام صادق (ع) نيز روايت شده «2» و در مجمع البيان از ابن عباس روايت آورده كه گفت:" صاد" يكى از اسماى خداست. و سپس اضافه كرده كه اين معنا از امام صادق (ع) نيز روايت شده «3». و در كتاب معانى به سند خود از اصبغ از على (ع) روايت آورده كه در معناى آيه" وَ قالُوا رَبَّنا عَجِّلْ لَنا قِطَّنا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسابِ" فرمود: منظورشان بهرهاى است كه از عذاب خدا دارند «4». _______________ (1) علل الشرائع، ص 334، ح 1. (2) معانى الاخبار، ص 22. (3) مجمع البيان، ج 8، ص 465. (4) معانى الاخبار، ص 225، ح 1.
لطفا منتظر باشید ...
