بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحهى 288 بيان آيات خداى سبحان بعد از آنكه تهمت كفار را مبنى بر اينكه دعوت به حق آن جناب را خود ساخته خواندند و آن را وسيله و بهانه رياست ناميدند و نيز گفتار آنان را كه او هيچ مزيتى بر ما ندارد تا به خاطر آن اختصاص به رسالت و انذار بيابد، و نيز استهزاى آنان به روز حساب و عذاب خدا را كه بدان تهديد شدند نقل فرمود، اينك در اين آيات رسول گرامى خود را امر به صبر مىكند و سفارش مىفرمايد ياوهگويىهاى كفار او را متزلزل نكند، و عزم او را سست نسازد. و نيز سرگذشت جمعى از بندگان اواب خدا را به ياد آورد كه همواره در هنگام هجوم حوادث ناملايم، به خدا مراجعه مىكردند. و از اين عده نام نه نفر از انبياى گرامى خود را ذكر كرده كه عبارتند از: 1- داوود 2- سليمان 3- ايوب 4- ابراهيم 5- اسحاق 6- يعقوب 7- اسماعيل 8- اليسع 9- ذو الكفل (ع) كه ابتدا نام داوود را آورده و به قسمتى از داستانهاى او اشاره مىفرمايد. [بيان آيات مربوط به اوصاف و اقوال داوود (عليه السلام): تسبيح كوهها و پرندگان با او و ...] " اصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ" كلمه" أيد" به معناى نيرو است و حضرت داوود (ع) در تسبيح خداى تعالى مردى نيرومند بود و خدا را تسبيح مىكرد و كوهها و مرغان هم با او همصدا مىشدند، و نيز مردى نيرومند در سلطنت و نيرومند در علم، و نيرومند در جنگ بود، و همان كسى است كه جالوت را به قتل رسانيد- كه داستانش در سوره بقره گذشت. و كلمه" اواب" اسم مبالغه است از ماده" أوب" كه به معناى رجوع است، و منظور كثرت رجوع او به سوى پروردگارش است. " إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْراقِ" ظاهرا كلمه" معه" متعلق است به جمله" يسبحن" و جمله" معه يسبحن" بيان معناى تسخير است. و اگر كلمه" معه" كه ظرف است، مقدم بر" يسبحن" آمده، به خاطر عنايتى است كه در فهماندن تبعيت كردن جبال و طير از تسبيح داوود، داشته (اين در صورتى است كه ظرف" معه" را متعلق به جمله" يسبحن" بدانيم) و ليكن آيه شريفه" وَ سَخَّرْنا مَعَ داوُدَ الْجِبالَ يُسَبِّحْنَ وَ الطَّيْرَ" «1» مؤيد اين احتمال است كه ظرف مزبور متعلق به جمله _______________ (1) سوره انبياء، آيه 79.