بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحه‌ى 329 قتاده گفته: اين وضع ايوب هفت سال ادامه داشت، و همين معنا از امام صادق (ع) هم روايت شده «1». خبرى از يسع و ذو الكفل (ع) خداى سبحان نام اين دو بزرگوار را در كلام مجيدش برده، و آن دو را از انبيا شمرده، و بر آن دو ثنا خوانده، و آنها را از اخيار معرفى فرموده «2». و ذو الكفل را از صابران شمرده «3». در روايات هم نامى از اين دو پيغمبر ديده مىشود. در بحار از كتاب احتجاج، و كتاب توحيد، و كتاب عيون، در ضمن خبرى طولانى كه حسن بن محمد نوفلى آن را از حضرت رضا (ع) نقل كرده آمده: آن جناب در ضمن احتجاج عليه جاثليق نصارى به اينجا رسيد كه فرمود: يسع همان كارهايى را مىكرد كه عيسى (ع) مىكرد، يعنى او نيز روى آب راه مىرفت، و مردگان را زنده مىكرد، و كور مادرزاد، و بيمار برصى را شفا مىداد با اين تفاوت كه امت او قائل به خدايى او نشدند، و شما قائل به خدايى مسيح (ع) شديد ... «4». و از قصص الانبياء نقل شده كه صدوق، از دقاق، از اسدى، از سهل، از عبد العظيم حسنى (ع) روايت كرده كه فرمود: نامهاى به امام جواد (ع) نوشتم، و در آن از ذو الكفل پرسيدم كه نامش چه بود؟ و آيا از مرسلين بود يا خير؟ در جوابم نوشت: خداى عز و جل صد و بيست و چهار هزار پيغمبر فرستاد كه سيصد و سيزده نفر آنان مرسل بودند، و ذو الكفل يكى از آن مرسلين است كه بعد از سليمان بن داوود مىزيست، و در ميان مردم مانند داوود (ع) قضاوت مىكرد، و جز براى خداى عز و جل خشم نكرد، و نام شريفش" عويديا" بود، و او همان است كه خداى عز و جل در كتاب عزيزش نامش را برده، و فرموده:" وَ اذْكُرْ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيارِ" «5». مؤلف: البته در باره ذو الكفل و يسع روايات متفرقه ديگرى در باره گوشههايى از زندگى آن دو بزرگوار هست كه چون معتبر و قوى نبود، و نمىشد بر آنها اعتماد كرد از ايرادش صرف نظر كرديم. _______________ (1) مجمع البيان، ج 8، ص 478. (2) سوره ص، آيه 48. (3) سوره انبياء، آيه 85. (4) بحار، ج 10، ص 303، ح 1. (5) بحار، ج 13، ص 405، ح 2.
لطفا منتظر باشید ...
