بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحه‌ى 383 مؤلف: اين روايت از باب تطبيق مصداق بر مفهوم عام است. و در كافى است كه بعضى از اصحاب ما بدون ذكر سند از هشام بن حكم روايت كردهاند كه گفت: امام ابو الحسن موسى بن جعفر (ع) به من فرمود: اى هشام خداى تبارك و تعالى اهل عقل و فهم را در كتاب خود بشارت داده و فرموده:" فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذِينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ" «1». و در الدر المنثور است كه: ابن جرير و ابن ابى حاتم از زيد بن اسلم روايت كردهاند كه در ذيل آيه" وَ الَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها" گفته است: اين دو آيه در باره سه نفر كه در جاهليت مىگفتهاند" لا اله الا اللَّه" نازل شده، و آن سه نفر عبارت بودند از زيد بن عمرو بن نفيل، و ابو ذر غفارى، و سلمان فارسى «2». مؤلف: اين روايت را صاحب مجمع البيان از عبد اللَّه بن زيد نقل كرده «3» و در الدر المنثور هم از ابن مردويه از ابن عمر آورده كه گفت: در باره سعيد بن زيد و ابو ذر و سلمان نازل شده. و نيز از جويبر از جابر بن عبد اللَّه روايت كرده كه گفت: در باره مردى از انصار نازل شده كه وقتى آيه" لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ ..." نازل شد هفت غلام خود را آزاد كرد «4». ولى ظاهرا تمامى اين روايات از باب تطبيق داستان بر آيه مىباشد. _______________ (1) اصول كافى، ج 1، ص 13، ح 12. (2) الدر المنثور، ج 5، ص 324. (3) مجمع البيان، ج 8، ص 493 كه بجاى" عبد اللَّه بن زيد"،" عبد الرحمن بن زيد" مىباشد. (4) الدر المنثور، ج 5، ص 325.
لطفا منتظر باشید ...
