بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحه‌ى 468 ملائكهاند. پس نتيجه مىگيريم كه حاملين عرش نيز از اين طايفهاند. و ما در جلد هشتم اين كتاب گفتار مفصلى پيرامون معناى عرش گذرانديم. و با در نظر داشتن آن بحث معناى جمله" الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ" چنين مىشود: آن ملائكهاى كه حامل عرشند، عرشى كه تمامى اوامر و همه احكام الهى از آنجا صادر مىشود اوامر و احكامى كه با آنها امور عالم تدبير مىشود، و نيز آن ملائكهاى كه پيرامون عرشند، يعنى مقربين از ملائكه، چنين و چنان مىكنند. " يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ"- يعنى خدا را منزه مىدارند، در حالى كه اين تنزيهشان همراه با ثناى پروردگارشان است. پس ملائكه، خداى تعالى را از هر چيز كه لايق ساحت قدس او نيست، و از آن جمله شريك داشتن در ملك، منزه مىدارند و بر فعل او و تدبيرش ثنا مىگويند. " وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ"- ايمان آوردن ملائكه به خدا- با اينكه حامل عرش ملك و تدبير خدايند و يا پيرامون آن طواف مىكنند تا او امر صادره را بگيرند و نيز او را از هر نقصى تنزيه نموده بر افعالش ثنا مىگويند- به اين معنا است كه ملائكه به وحدانيت خدا در ربوبيت و الوهيت ايمان دارند. پس ذكر عرش و نسبت دادن تنزيه و تحميد و ايمان به ملائكه خود ردى است بر مشركين كه ملائكه مقرب خدا را شركاى خدا در ربوبيت و الوهيت مىپنداشتند و آنها را به جاى خدا ارباب خود گرفته و مىپرستيدند. [توضيح استغفار و دعاى ملائكه حامل عرش و پيرامونيان عرش براى مؤمنان و پدران و همسران و فرزندان ايشان] " وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا"- يعنى از خداى سبحان مىخواهند تا هر كس را ايمان آورده بيامرزد. " رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً ..."- اين جمله حكايت متن استغفار ملائكه است، ملائكه قبل از درخواست خود نخست خدا را به سعه رحمت و علم ستودهاند، و اگر در بين صفات خداوندى رحمت را نام برده و آن را با علم جفت كردند، بدين جهت است كه خدا با رحمت خود بر هر محتاجى انعام مىكند و با علم خود احتياج هر محتاج و مستعد رحمت را تشخيص مىدهد. " فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ" حرف" فا" كه بر سر اين جمله آمده، مىفهماند كه جمله فرع و نتيجه ثنايى است كه در جمله قبلى كرده، و خدا را به سعه علم و رحمت ستودند. و مراد از راهى كه مؤمنين از آن پيروى كردند، همان دينى است كه خدا براى آنان تشريع كرده، و آن دين اسلام است. و پيروى دين اسلام عبارت است از اينكه عمل خود را با آن تطبيق دهند. پس مراد از" توبه"
لطفا منتظر باشید ...
