بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحه‌ى 513 آن هدايت شوند. و معناى جمله" هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ" اين است كه: ما اين كتاب را در بنى اسرائيل باقى گذاشتيم، در حالى كه هدايتى بود كه عوام آنها مىتوانستند با آن هدايت شوند و تذكرى بود كه خواص و خردمندان آنها مىتوانستند با آن متذكر گردند. بحث روايتى [(رواياتى در باره: تقيه، تفويض امر به خدا، و اينكه فرعونيان هر صبح و شام بر آتش عرضه مىشوند)] در كتاب علل به سند خود از اسماعيل بن منصور ابى زياد، از مردى از امام صادق (ع) روايت كرده كه گفت از امام صادق (ع) از كلام فرعون كه به حكايت قرآن كريم گفته بود" ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسى"، پرسيدم: كه چطور شود موسى (ع) را نكشت؟ فرمود: براى اينكه زنازاده نبود و انبيا و اولاد انبيا را نمىكشند مگر فرزندان زنا «1». و در مجمع البيان مىگويد: امام صادق (ع) فرمود: تقيه دين من و دين پدران من است. كسى كه تقيه ندارد، دين ندارد. و تقيه سپر خدا است در زمين، چون مؤمن آل فرعون، اگر اظهار اسلام مىكرد كشته مىشد «2» (و ديگر نمىتوانست در چنين مجلسى حساس از موسى و دعوتش دفاع كند). مؤلف: روايات از طرق شيعه در باب تقيه بسيار است، آيات قرآن هم مؤيد آنها است، مانند آيه" إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً" «3»، و آيه" إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمانِ" «4». و در محاسن به سند خود از ايوب بن حر، از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ذيل آيه" فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا" فرموده: اين آيه نمىخواهد بفرمايد: خدا نگذاشت آل فرعون آن مرد مؤمن را به قتل برسانند، بلكه بر او حمله كردند و او را كشتند. آيا مىدانيد چه چيز را حفظ كرد! منظور آيه اين است كه خدا او را از اينكه در دينش شكست دهند حفظ فرمود «5». _______________ (1) علل الشرائع، ج 1، ص 57، ح 1. (2) مجمع البيان، ج 8، ص 521. (3) مگر آنكه بخواهيد به نوعى از ايشان تقيه كنيد. سوره آل عمران، آيه 28. (4) مگر كسى كه مجبور شود و او را وادار به اظهار كفر كنند و او اظهار بكند، در حالى كه دلش مطمئن به ايمان باشد. سوره نحل، آيه 106. (5) محاسن برقى، ج 1، ص 219، ح 141.
لطفا منتظر باشید ...
