بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحهى 54 آنچه را كه پروردگارت وعده مىداد حق يافتى؟ آيا تو نبودى كه به پروردگارت كفر ورزيدى؟ تو نبودى كه فرستاده پروردگارت را تكذيب مىكردى؟ آيا تو نبودى كه قطع رحم خود كردى؟ اصحاب مىگفتند: يا رسول اللَّه (ص) آيا آنها مىشنوند آنچه را كه تو به ايشان مىگويى؟ فرمود: شما كه زنده هستيد بهتر از اينها سخنان مرا نمىشنويد. در اينجا بود كه خداى سبحان اين آيه را نازل كرد" إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ"، و اين مثالى است كه خدا در حق كفار زده كه مانند مردگان دعوت او را نمىشنوند «1». مؤلف: در اين روايت نشانههايى از جعل هست، كه بر كسى پوشيده نيست، براى اينكه ساحت رسول خدا (ص) اجل از آن است كه قبل از آنكه پروردگارش دستورى دهد، از پيش خود چيزى بگويد، آن گاه خداى سبحان آيهاى بفرستد و در آن آيه او را تكذيب كند، او ادعا كند و خبر دهد از اينكه مردگان در شنيدن سخنانش كمتر از زندگان نيستند، بعد آيه مورد بحث نازل شود، و بفرمايد خير مردگان چيزى نمىشنوند. علاوه بر اين آيهاى كه راوى نقل كرده، اصلا با آيات قرآن مطابق نيست، براى اينكه صدر آن از آيه 80 سوره نمل گرفته شده، و ذيلش از آيه 22 سوره فاطر. از اين هم كه بگذريم، سياق آيه شهادت مىدهد كه آيه مزبور مانند آيات قبل و بعدش در مكه نازل شده، و روايت مىگويد در مدينه در جنگ بدر نازل شده. و در كتاب احتجاج در ضمن احتجاجهاى امام صادق (ع) آمده كه سائل پرسيد: پس بفرما ببينم آيا مجوسيان پيغمبرى داشتند؟ چون من در ميان آنان كتابهايى محكم، و مواعظى بليغ، و مثلهايى شافى مىبينم. و مىبينم كه به ثواب و عقاب قيامت معتقدند، و شرايعى دارند كه بدان عمل مىكنند، امام (ع) فرمود: هيچ امتى نبوده مگر آنكه نذير و پيامبرى داشته، و براى مجوس هم مانند همه امتها، خداوند پيغمبرى به سويشان فرستاد، و او از ناحيه خدا كتابى برايشان آورد، ولى منكرش شدند، و زير بار كتابش نرفتند «2». _______________ (1) الدر المنثور، ج 5، ص 249. (2) احتجاج طبرسى، ج 2، ص 91.