بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحهى 7 ملائكه را از نور آفريده ... «1». و در تفسير قمى گفته امام صادق (ع) فرمود: خداوند ملائكه را مختلف خلق كرد، مثلا وقتى جبرئيل نزد رسول خدا (ص) آمد، ششصد بال داشت، و بر ساق پايش درى بود چون قطره شبنمى كه روى گياهان مىافتد. آن قدر بزرگ بود كه بين آسمان و زمين را پر مىكرد. و نيز فرمود: هر گاه خداى عز و جل به ميكائيل دستور دهد به زمين هبوط كند، يك پايش روى زمين هفتم، و پاى ديگرش روى آسمان هفتم قرار خواهد گرفت، و نيز خداى تعالى فرشتگانى دارد كه نيمى از آنها از يخ، و نيم ديگرشان از آتش است، و ذكرشان اين است كه:" اى خدايى كه بين يخ و آتش الفت افكندى، دلهاى ما را بر طاعتت ثبات بده" «2». و نيز فرمود: خدا را فرشتهاى است كه بين نرمه گوشش تا ديدگانش مسافتى است كه فرضا اگر پرندهاى بخواهد آن را طى كند، بايد پانصد سال بال بزند. و نيز فرمود: ملائكه آب و طعام نمىخورند، و ازدواج ندارند، و تنها با نسيم عرش، زندهاند، و براى خداى عز و جل فرشتگانى است كه تا روز قيامت يكسره در ركوعاند، و براى او فرشتگانى ديگر است كه تا روز قيامت يكسره در سجدهاند. آن گاه امام صادق (ع) فرمود رسول خدا (ص) فرموده: هيچ موجودى از مخلوقات خدا نيست كه عددش بيشتر از ملائكه باشد، و در هر روز و يا هر شب هفتاد هزار فرشته به زمين نازل مىشوند، و پيرامون كعبه طواف مىكنند، و آن گاه نزد من و سپس نزد امير المؤمنين (ع) رفته، سلام مىكنند، و آن گاه نزد حسين (ع) مىروند و شب را نزد او مىمانند، تا سحر شود، پس معراجى براى آنان نصب مىكنند، تا به آسمان عروج كنند، و ديگر تا ابد به زمين نمىآيند «3». امام ابو جعفر (ع) فرموده: خداى عز و جل اسرافيل و جبرئيل و ميكائيل را از يك تسبيح آفريد، و برايشان گوش و چشم و تيزى عقل و سرعت فهم قرار داد «4». امير المؤمنين (ع) در باره خلقت ملائكه فرموده: خدايا ملائكه را بيافريدى، و در آسمانت جاى دادى، ملائكهاى كه نه در آنان سستى هست و نه غفلت، و نه در ايشان _______________ (1) بحار الانوار، ج 59، ص 191، ح 48. (2) تفسير قمى، ج 2، ص 206. (3) تفسير نور الثقلين، ج 4، ص 34، ح 20. (4) تفسير نور الثقلين، ج 3، ص 350، ح 21.