بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحهى 69 صادق (ع) روايت شده كه فرمود: منظور خداى تعالى از علما، آن كسى است كه عملش مصدق قولش باشد، كسى كه عملش مصدق قولش نباشد، او عالم نيست، و نيز در حديثى آمده كه فرمودند: از همه شما عالمتر به خدا، ترسندهتر از خدا است «1». مؤلف: و در روضه كافى به سند خود از ابى حمزه، از على بن الحسين (ع) روايتى در اين معنا آورده «2». و در الدر المنثور است كه ابن ابى شيبه، ترمذى، و حاكم، از حسن روايت كردهاند كه گفت رسول خدا (ص) فرمود: علم دو قسم است، يكى آن علمى است كه در قلب است، و علم نافع هم همان است، و ديگرى علمى است كه بر زبان است، و آن حجتى است براى خدا، عليه خلق، كه خدا با همان علم عليه صاحبش احتجاج مىكند «3». و در مجمع البيان مىگويد: ابن مسعود از رسول خدا (ص) روايت كرده كه در تفسير جمله:" وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ" گفته: منظور از اين فضل شفاعت است، شفاعت براى كسى كه آتش بر او واجب شده، از جانب كسى كه آن شخص دوزخى در دنيا به وى احسانى كرده «4». و در كافى به سند خود از ابن عمر روايت كرده كه گفت: من از حضرت ابو الحسن رضا (ع) از اين كلام خداى عز و جل پرسيدم كه مىفرمايد:" ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا ..." مىگويد: امام فرمود: منظور فرزندان فاطمه (ع) مىباشند. و منظور از" سابق به خيرات" امام است، و منظور از" مقتصد" عارف به امام، و مقصود از" ظالم به نفس" كسى است كه امام خود را نشناسد «5». و از كتاب سعد السعود ابن طاووس روايت شده كه ابو اسحاق سبيعى، از امام باقر (ع) در تفسير آيه مزبور حديثى نقل كرده كه فرمود: اى ابا اسحاق اين آيه مخصوص ما است، اما سابق به خيرات على ابن ابى طالب، و حسن و حسين، و شهيدانى از ما هستند و اما" مقتصد" آن كسى است كه روزها روزه بدارد و شبها به نماز بگذارند، و اما" ظلم به _______________ (1) مجمع البيان، ج 8، ص 408. (2) روضه كافى، ج 8، ص 14، ح 2. (3) الدر المنثور، ج 5، ص 250. (4) مجمع البيان، ج 8، ص 407. (5) اصول كافى، ج 1، ص 215، ح 3.