بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و در كتاب توحيد به سند خود از زراره روايت كرده كه گفت: به امام صادق (ع) عرضه داشتم: فدايت شوم! آن غشى كه به رسول خدا (ص) هنگام نزول وحى دست مىداده چگونه بوده است؟زراره مىگويد: امام (ع) فرمود: اين در آن قسم وحى بوده كه بين آن جناب و خداى تعالى هيچ واسطهاى نبوده، و خداى تعالى خودش براى آن جناب تجلى مىكرده. مىگويد سپس امام در حالى كه اظهار خشوع مىكرد فرمود: اين همان نبوت است اى زراره «1».و در علل الشرائع به سند خود از ابن ابى عمير، از عمرو بن جميع، از ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه فرمود: جبرئيل هر وقت بر آن جناب نازل مىشد مانند يك غلام پيش رويش مىنشست، و هر وقت هم داخل مىشد اجازه مىگرفت «2».و شيخ در امالى به سند خود از ابى عمير، از هشام بن سالم، از امام صادق (ع) روايت آورده كه گفت: يكى از اصحاب ما به آن جناب عرضه داشت:اصلحك اللَّه، رسول خدا (ص) گاهى در حال طبيعى مىفرمود:جبرئيل چنين گفت، و يا مىفرمود: اين جبرئيل است كه مرا دستور مىدهد چنين كنم، و گاهى هم براى گرفتن وحى بى هوش مىشد، چرا چنين بود؟ امام صادق (ع) در پاسخش فرمود: هر وقت مستقيما و بدون وساطت جبرئيل به آن جناب وحى مىشد، آن حالت به آن جناب دست مىداد، به خاطر اينكه گرفتن وحى از خداى تعالى سنگين و دشوار بود. و هر وقت جبرئيل بين خداى تعالى و آن جناب واسطه مىشد آن حالت دست نمىداد، و در حال طبيعى مىفرمود: جبرئيل به من چنين گفت. و يا مىفرمود: اين جبرئيل است كه چنين مىگويد.و در كتاب بصائر از على بن حسان، از ابن بكير، از زراره، روايت آمده كه گفت:من از امام باقر (ع) از اين كه چه كسى رسول و چه كسى نبى و چه كسى محدث است پرسيدم؟ فرمود: رسول كسى است كه جبرئيل نزدش مىآيد و با او رو در رو سخن مىگويد و او جبرئيل را مىبيند، همانطور كه شما طرف صحبت خود را مىبينيد و با او حرف مىزنيد، چنين كسى را رسول مىگويند. و اما نبى عبارت است از كسى كه جبرئيل را در خواب مىبيند، مانند خوابى كه ابراهيم (ع) ديد (كه فرزند خود را قربانى مىكند) و نظير رسول خدا (ص) كه بسيار مىشد خواب سبكى او را مىگرفت، و در آن حالت جبرئيل نزدش مىآمد، اين را نبى مىگويند،(1) توحيد صدوق، ص 115.(2) علل الشرائع، ص 7.