بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
كه گاهى نبوت با رسالت هم جمع مىشود، مانند رسول خدا (ص) كه هم رسول بود و جبرئيل را در بيدارى رو در روى خود مىديد و با او سخن مىگفت، و هم نبى بود و جبرئيل را در خواب مىديد. و اما محدث عبارت است از كسى كه كلام فرشته را مىشنود و با او سخن مىگويد، ولى او را نمىبيند، نه در خواب و نه در بيدارى «1» مؤلف: در معناى اين روايت روايات ديگرى نيز هست.و در كتاب توحيد به سند خود از محمد بن مسلم و محمد بن مروان، از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: رسول خدا (ص) تشخيص نمىداد كه اين شخصى كه با او سخن مىگويد جبرئيل و از طرف خدا است، مگر به توفيق «2».و در تفسير عياشى از زراره روايت آورده كه گفت: به امام صادق (ع) عرضه داشتم: چطور رسول خدا (ص) هنگامى كه پيامى از ناحيه خدا به سويش مىآمد از اين معنا نمىترسيد كه اين پيام از طرف ابليس باشد، و اين شيطانست كه در قلب او مداخله مىكند؟ امام (ع) فرمود: خداى تعالى وقتى بندهاى را رسول خود مىسازد سكينت و وقار بر او نازل مىكند، در نتيجه پيامآور خدا نزدش مىآيد و رسول او را به چشم مىبيند، همان طور كه اشخاص ديگر را به چشم مىبيند.و در كافى به سند خود از ابى بصير روايت كرده كه گفت: من از امام صادق (ع) از كلام خداى تبارك و تعالى پرسيدم كه مىفرمايد:" وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ" فرمود: روح عبارت است از خلقى كه در ميان خلائق از جبرئيل و ميكائيل هم بزرگتر است، و اين روح همواره با رسول خدا (ص) و ائمه بعد از آن جناب هست، و كارش تسديد و تاييد آن حضرات است «3».مؤلف: در معناى اين حديث تعدادى روايت هست كه در بعضى از آنها آمده كه آن روح از ملكوت است. صاحب تفسير روح المعانى مىگويد:" طبرسى از حضرت ابى جعفر و ابى عبد اللَّه روايت كرده كه مراد از اين روح، فرشتهاى است بزرگتر از جبرئيل و ميكائيل كه همواره با رسول خدا (ص) بوده و هيچ گاه به آسمان صعود نمىكرده. و اين حرف در نهايت غرابت و شگفتى است، و احتمال مىرود كه استنادش به اين دو امام درست نباشد" «4».(1) بصائر الدرجات، ص 371.(2) توحيد صدوق، ص 242.(3) اصول كافى، ج 1، ص 273.(4) روح المعانى، ج 25، ص 58.
لطفا منتظر باشید ...
