لطفا منتظر باشید ...
بحث روايتى
رواياتى در باره عذاب دخان، و گرييدن زمين و آسمان
از جوامع الجامع نقل شده كه در تفسير آيه" فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ" گفته است كه در معناى دخان اختلاف شده، بعضى گفتهاند: دودى است قبل از قيام قيامت از آسمان مىآيد و داخل گوشهاى كفار مىشود، به طورى كه سر آنها مانند سر كباب شده مىشود، ولى مؤمنين از آن دود تنها دچار حالتى نظير زكام مىگردند، و روى زمين با همه وسعتش مانند اطاقى در بسته مىشود كه در آن كاه دود كرده باشند، و اين وضع تا چهل روز ادامه مىيابد- اين معنا از على و ابن عباس و حسن روايت شده «2».مؤلف: اين حديث را الدر المنثور هم از همان نامبردگان نقل كرده. و نيز از حذيفة بن يمان و ابى سعيد خدرى از رسول خدا (ص)، و نيز از ابن عمر بدون ذكر نام رسول خدا (ص) آورده است «3».و در تفسير قمى در ذيل همين آيه گفته است:اين در وقتى است كه اهل رجعت از قبور درآيند، در آن روز تمامى مردم در ظلمت فرو مىروند، و مىگويند كه اين عذاب اليمى است، پروردگارا اين عذاب را از ما برطرف كن كه ما داراى ايمانيم «4».(1) روح المعانى، ج 25، ص 126.(2) جوامع الجامع، ص 423.(3) الدر المنثور، ج 6، ص 28.(4) تفسير قمى، ج 2، ص 290.
