سوره الشورى (42): آيات 1 تا 6 - ترجمه تفسیر المیزان جلد 18

سوره الشورى (42): آيات 1 تا 6

(42) سوره شورى مكى است و پنجاه و سه آيه دارد (53)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

حم (1) عسق (2) كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (3) لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (4)
تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (5) وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (6)

ترجمه آيات‏

به نام خداوند بخشنده مهربان.

حم (1).

عسق (2).

اين چنين خداى عزيز حكيم به سوى تو و به سوى انبياى قبل از تو وحى مى‏فرستاد (3).

خدايى كه آنچه در آسمانها و در زمين است ملك او است و او على و عظيم است (4).

(اين وحى آن قدر عظيم است كه مبدأ نزولش يعنى) آسمانها، نزديك است از بالا شكافته شود و ملائكه هم (كه مى‏بينند خداوند بندگان خود را مهمل نگذاشته به منظور هدايتشان وحى مى‏فرستد) او را تسبيح و حمد مى‏گويند و براى سكنه زمين استغفار مى‏كنند، و اعلام مى‏دارند كه بدانيد خدا آمرزگار رحيم است (5).

و كسانى كه غير از خدا اوليايى مى‏گيرند باز خدا نگهبان آنها است و تو بر آنان وكالت ندارى (6).