بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
مؤمنين، ولى و مولايى دارند كه خداى سبحان است، هم چنان كه فرموده:" ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا" و نيز فرموده:" اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا" «1» و اما كفار بتها و يا ارباب را مولاى خود گرفتند، در نتيجه همانها مولاى ايشانند، البته مولاى خيالى، هم چنان كه قرآن بر اساس اين خيال باطل آنان، به نوعى تهكم و تمسخر فرموده:" وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ" «2» و بر اساس واقع و حقيقت امر، اين ولايت خيالى را نفى نموده مىفرمايد: " وَ أَنَّ الْكافِرِينَ لا مَوْلى لَهُمْ" آن گاه ولايت آنها را بطور مطلق، يعنى هم در تكوين و هم در تشريع نفى نموده مىفرمايد:" أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ" «3» و نيز فرموده:" إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْماءٌ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ" «4».پس معناى آيه اين است كه: يارى خدا از مؤمنين و تثبيت اقدام آنان و خذلان كفار و اضلال اعمال آنان و عقوبتشان همه به اين علت بود كه خدا مولاى مؤمنين و ولى ايشان است، و كفار مولايى كه ياريشان كند و اعمالشان را بسوى هدف هدايت كند و از عقوبت خدا نجاتشان دهد ندارند.از آنچه گفتيم ضعف اين نظريه روشن شد كه بعضى «5» گفتهاند: كلمه" مولى" در آيه تنها به معناى ناصر است نه مالك، چون اگر به معناى مالك هم باشد، با آيه:" وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ" «6» منافات خواهد داشت، و دليل ضعف آن روشن است." إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ" در اين آيه بين دو طائفه مقايسه شده. و اثر ولايت خدا براى مؤمنين و نيز عدم ولايتش براى كفار از حيث عاقبت و آخرت بيان شده است، مىفرمايد مؤمنين داخل بهشت شده، كفار مقيم در آتش خواهند گشت.(1) سوره بقره، آيه 257.(2) سوره بقره، آيه 257.(3) و يا به غير از خدا ولى گرفتهاند، با اينكه تنها خدا ولى است. سوره شورى، آيه 9.(4) اينها به جز اسمايى نيستند كه شما و پدرانتان بر مشتى سنگ و چوب نهادهايد. سوره نجم، آيه 23.(5) تفسير روح المعانى، ج 26، ص 45.(6) سوره يونس، آيه 30.
لطفا منتظر باشید ...
