بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و در آيه شريفه، مؤمنين را به غلبه و پيروزى وعده مىدهد، البته به شرطى كه مؤمنين خدا و رسول را اطاعت كنند، پس آيه شريفه از نظر معنا نظير آيه" وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ" «1» مىباشد." إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَ لا يَسْئَلْكُمْ أَمْوالَكُمْ" در اين آيه با بيان حقيقت زندگى دنيا و آخرت، مؤمنين را ترغيب مىكند به زندگى آخرت، و نسبت به زندگى دنيا بى رغبت و بى ميلى مىكند به اين كه مىفرمايد: زندگى دنيا بازيچه و لهو است، كه بيان آن در سابق گذشت." وَ إِنْ تُؤْمِنُوا ..."- يعنى اگر ايمان آوريد، و با اطاعت خدا و رسول تقوى گزينيد، خدا پاداشهايتان را مىدهد، و به ازاى آنچه به شما مىدهد مالى از شما نمىخواهد. و ظاهر سياق اين است كه مراد از اموال همه اموال باشد، و آيه بعدى هم مؤيد اين معنا است." إِنْ يَسْئَلْكُمُوها فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَ يُخْرِجْ أَضْغانَكُمْ" كلمه" احفاء" كه مصدر" يحفكم" است، به معناى اجهاد و تحميل مشقت است. و مراد از" بخل" به طورى كه گفتهاند «2» خوددارى از اعطاء است. و" أضغان" به معناى كينهها است.مىفرمايد: مالهايتان را از شما نمىخواهد، چون اگر همه اموال شما را طلب كند مشقت بزرگى به شما تحميل كرده، و آن وقت ديگر حاضر نمىشويد چيزى بدهيد چون اموالتان را دوست داريد، و اين باعث مىشود كه كينههاى درونيتان بيرون بريزد و گمراه شويد.
نكوهش بخل ورزندگان از انفاق مال در راه خدا
" ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ ..."اين آيه به منزله استشهادى است براى بيان آيه قبلى، گويا فرموده: اگر خدا همه اموال شما را طلب كند، شما دچار بخل خواهيد شد، به شهادت اينكه خود شما وقتى دعوت مىشويد كه در راه خدا انفاق كنيد- با اينكه انفاق پارهاى از مال است- بعضى از شما بخل مىورزد، پس از اين وضع روشن مىشود كه اگر خدا همه اموال شما را طلب كند بخل خواهيد ورزيد.(1) سوره آل عمران، آيه 139.(2) مجمع البيان، ج 9، ص 107.
لطفا منتظر باشید ...
