علاوه بر اين، بر هر انسانى واجب است كه از بين همه سنتهاى زندگى دين خدا را سنت خود قرار دهد.
معناى اينكه فرمود: به اعراب بگو ايمان نياوردهايد بلكه بگوييد اسلام آوردهايم
" قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمانُ فِي قُلُوبِكُمْ ..."اين آيه و آيات بعدش تا آخر سوره متعرض حال اعراب است كه ادعاى ايمان مىكردند، و بر پيامبر منت مىنهادند كه ما ايمان آوردهايم. و سياق اين آيه كه حكايت كلام آنان و مامور شدن رسول خدا (ص) است به اينكه در پاسخشان بفرمايد:نه، هنوز ايمان نياوردهايد، دلالت دارد بر اينكه مراد از" اعراب" بعضى از عربهاى باديهنشين بوده، نه همه آنان، به شهادت آيه" وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ" «2» كه مىفرمايد:بعضى از اعراب به خدا و روز جزا ايمان دارند." قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا" - يعنى به تو مىگويند ايمان آورديم و ادعاى ايمان مىكنند، بگو: نه، هنوز ايمان نياوردهايد، و آنان را در ادعايشان تكذيب كن. و جمله" وَ لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا" استدراك و اعراض از آن معنايى است كه جمله قبلى بر آن دلالت داشت، و تقدير كلام چنين است: نگوييد ايمان آورديم بلكه بگوييد اسلام آورديم." وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمانُ فِي قُلُوبِكُمْ" - اين جمله مىرساند كه: با اينكه انتظار مىرفت ايمان داخل در دلهاى شما شده باشد، هنوز نشده، و به همين جهت در اين جمله نفى ايمانى كه در جمله قبلى بود تكرار نشده. در آن جا مىفرمود:" بگو ايمان نياوردهايد" و در اينجا مىفرمايد" با اينكه انتظار آن هست هنوز ايمان داخل در قلوب شما نشده" پس تكرار يك مطلب نيست.(1) اين زندگى دنيا چيزى بجز لهو و لعب نيست، و خانه آخرتست كه زندگى واقعى است، اگر مىتوانستند بفهمند. سوره عنكبوت، آيه 64.(2) سوره توبه، آيه 99.