چند روايت دال بر اينكه غيبت از زنا شديدتر است
و در كتاب خصال از اسباط بن محمد به سندى كه به رسول اللَّه (ص) دارد از آن جناب روايت كرده كه فرمود: غيبت از زنا شديدتر است. پرسيدند: يا رسول اللَّه چرا چنين است؟ فرمود: زناكار مىتواند توبه كند، و خدا هم توبهاش را بپذيرد، چون سر و كارش تنها با خدا است، ولى مرتكب غيبت مىخواهد توبه كند، اما خدا توبهاش را نمىپذيرد مگر وقتى كه شخص غيبت شده از او درگذرد «2».مؤلف: اين روايت را الدر المنثور هم از ابن مردويه، و بيهقى از ابى سعيد، و جابر از رسول خدا (ص) روايت كرده، به اين عبارت كه رسول خدا (ص) فرمود: غيبت از زنا شديدتر است. گفتند: يا رسول اللَّه چطور غيبت از زنا شديدتر است؟ فرمود: براى اينكه ممكن است مردى زنا كند و بعد توبه كند، خدا هم توبهاش را بپذيرد، ولى مرتكب غيبت آمرزيده نمىشود، مگر وقتى كه شخص غيبت شده او را ببخشد «3».و در كافى به سند خود از سكونى از امام صادق (ع) روايت آورده كه فرمود:رسول خدا (ص) فرمود: غيبت در تباه كردن دين مسلمان سريعتر از خورهاى است كه اندرون او را بخورد «4».و در همان كتاب به سند خود از حفص بن عمر، از امام صادق (ع) روايت كرد كه فرمود: شخصى از رسول خدا (ص) پرسيد: كفاره گناه غيبت چيست؟ فرمود: براى آن كس كه غيبتش كردهاى، به تلافى غيبتش استغفار كن «5».(1) نور الثقلين، ج 5، ص 92، به نقل از نهج البلاغه.(2) نور الثقلين، ج 5، ص 93 به نقل از خصال.(3) الدر المنثور، ج 6، ص 97.(4) اصول كافى، ج 2، ص 356.(5) اصول كافى، ج 2، ص 357.