ترجمه تفسیر المیزان جلد 18

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 18

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ممكن هم هست بگوييم اصلا منظور از آسمان معناى لغوى كلمه- كه جهت بالا
باشد- نيست، بلكه منظور از آن، عالم غيب باشد، چون همه اشياء از عالم غيب به عالم شهود مى‏آيند، كه يكى از آنها رزق است كه از ناحيه خداى سبحان نازل مى‏شود. مؤيد اين معنا آيات زير است كه همه موجودات را نازل شده از ناحيه خدا مى‏داند:" وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِيَةَ أَزْواجٍ" «1» و" وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ" «2»، و آيه" وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ" «3» كه به طور كلى همه موجودات را نازل شده از ناحيه خدا مى‏داند. و مراد از رزق هم تمامى موجوداتى است كه انسان در بقائش بدانها محتاج و از آنها بهره‏مند است، از خوردنيها و نوشيدنيها و پوشيدنيها و مصالح ساختمانى و همسران و فرزندان و علم و قوت و ساير اينها از فضائل نفسانى.

" وَ ما تُوعَدُونَ"- اين جمله عطف است به كلمه" رزقكم"، يعنى: آنچه كه وعده داده شده‏ايد نيز در آسمان است. حال ببينيم منظور از آن چيست؟

ظاهرا مراد از آن، بهشتى است كه به انسانها وعده‏اش را داده، و فرموده" عِنْدَها جَنَّةُ الْمَأْوى‏" «4» و اينكه بعضى «5» گفته‏اند كه مراد از آن، بهشت و دوزخ و ثواب و عقاب هر دو است، با آيه شريفه" إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْها لا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ وَ لا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِياطِ" «6» نمى‏سازد،

(چون مى‏فرمايد: چنين كسانى درهاى آسمانى برويشان گشوده نمى‏شود، پس معلوم مى‏شود جهنم در آسمانها نيست).

بله، در قرآن كريم مكرر نازل شدن عذاب دنيوى را، به آسمان نسبت داده و مثلا فرموده:

" فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ" «7» و آياتى ديگر نيز اين معنا را مى‏رساند.

(1) از چارپايان هشت جفت برايتان نازل كرد. سوره زمر، آيه 6.

(2) ما آهن را كه در آن قوتى شديد است نازل كرديم. سوره حديد، آيه 25.

(3) هيچ چيز در عالم نيست جز آنكه منبع و خزينه آن نزد ما است و ما از آن (به عالم خلق) نمى‏فرستيم مگر به مقدار معلوم. سوره حجر، آيه 21.

(4) سوره نجم، آيه 15.

(5) مجمع البيان، ج 9، ص 156.

(6) كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، و از پذيرفتن آن استكبار ورزيدند، چنين كسانى درهاى بهشت به رويشان گشوده نمى‏شود، و داخل شدنشان در بهشت، امرى است مانند رد شدن طناب از سوراخ سوزن. سوره اعراف، آيه 40.

(7) پس ما بر آنان كه ستم كردند عذابى از آسمان نازل كرديم. سوره بقره، آيه 59.

/ 590