فصل پنجاه و هفتم - دانش نامه احادیث پزشکی جلد 2

فصل پنجاه و هفتم

ماش

2033 . مكارم الأخلاق ـ به نقل از يكى از ياران امام رضا عليه‏السلام كه از ايشان درباره بَهَك ¹ پرسيد ـ : امام رضا عليه‏السلام فرمود : «قدرى ماش تازه را در فصل برداشت آن بردار و همراه با برگش بكوب و سپس بفشر تا آبش گرفته شود . اين آب را در حالت ناشتا بخور و بر قسمت‏هاى بَهَك‏زده پوست نيز بمال» .

اين كار را انجام دادم و بهبود يافتم .

2034 . الكافى ـ به نقل از احمد بن حسن بن جلاّب ، از يكى از هم‏مسلكان ما ـ : مردى نزد امام كاظم عليه‏السلام از بَهَك ، اظهار ناراحتى كرد .

امام عليه‏السلام به او فرمود كه ماش را بپزد و از آن ، نوشاكى بسازد و آن را در غذاى خويش بريزد .

بيان

علاّمه مجلسى مى‏گويد :

[فيروزآبادى] در قاموس گفته است : ماش ، دانه‏اى است شناخته‏شده با طبعى معتدل و ستوده . براى تبدار و سرماخورده ، سودمند است ، مُليّن است و چون در سركه پخته شود ، براى گَرى‏هاى چركين ، سودمند است . پماد حاصل از آن ، اندام‏هاى گرفتار به ضعف و سستى را تقويت مى‏كند .

معناى آن در ج1 ، صفحه 515 گذشت .