دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ - جلد 2

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

8 / 4

هدايتگران پس از پيامبر

705.امام باقر عليه السلام ـ درباره گفته خداى ـ تبارك
و تعالى ـ: «تو فقط هشداردهنده‏اى و هر قومى
هدايتگرى دارد» ـ: پيامبر خدا هشداردهنده و على عليه السلام
هدايتگر است. هان! به خدا قسم كه تا اين لحظه از ميان ما
نرفته و تا قيامت، هماره در ميان ماست. 1

706.امام باقر عليه السلام ـ درباره گفته خداى: «تو
فقط هشدار دهنده‏اى و هر قومى هدايتگرى دارد» ـ:
پيامبر خدا هشداردهنده است و براى هر دوران،
هدايتگرى در ميان ما هست كه [انسان‏ها] را به آنچه
پيامبر خدا آورده است، راهنمايى مى‏كند. آرى،
هدايتگران پس از او، على عليه السلام و سپس اوصيا (يكى پس از
ديگرى)اند. 2

707.كمال الدين ـ به نقل از بريد بن معاويه
عجلى ـ: به امام باقر عليه السلام عرض كردم: معناى [آيه: [«تو
فقط هشدار دهنده‏اى و هر قومى هدايتگرى دارد»
چيست؟ گفت: «هشداردهنده، پيامبر خداست و
هدايتگر، على عليه السلام . در هر عصر و دوران، امامى از ما هست
كه انسان‏ها را به آنچه پيامبر خدا آورده، راهنمايى
مى‏كند». 3

708.امام باقر عليه السلام ـ درباره گفته خداى متعال:
«تو فقط هشداردهنده‏اى و هر گروهى هدايتگرى دارد»
ـ: پيامبر خدا گفت: «من هشدار دهنده‏ام و على هدايتگر
است و هر امامى، هدايتگر انسان‏هاى معاصر خويش
است». 4

709.الكافى ـ به نقل از ابو بصير ـ: به امام
صادق عليه السلام گفتم: «تو فقط هشداردهنده‏اى و هر قومى
هدايتگرى دارد» [چه معنايى دارد؟ [گفت: «پيامبر خدا


1 - الكافى: 1/192/4،
الغيبة، نعمانى: 111/40 ، بصائر الدرجات: 30/7.

2 -  الكافى: 1/191/2، بصائر الدرجات: 29/1 ، تفسير
العيّاشى: 2/204/8.

3 -  كمال الدين: 667/10.

4 -  تفسير العيّاشى: 2/204/7.

/ 384