لطفا منتظر باشید ...
درآمد/ موضع پيامبر در برابر آينده رسالت
اسلام، خاتم اديان و محمّد صلي الله عليه و آله ، خاتم پيامبران وقرآن، فرجامبخش كتابهاى آسمانى است و بدين سان،
اسلام، زمانشمول و جهانشمول است.پيامبر صلي الله عليه و آله ابلاغ كننده دينى است كه رنگ ابديّت دارد و
زمان، طومار حيات آن را در هم نمىپيچد.از سوى ديگر، قانون خلقت، چنين است كه پيامبر
خدا چونان ديگر انسانها، حيات ظاهرىِ محدودى دارد
و به صراحت قرآن، او نيز به كام مرگ خواهد رفت، چنان
كه ديگران: «إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ؛ 1 تو مىميرى و آنان نيز مىميرند».پيامبر صلي الله عليه و آله رسالت «ابلاغ آموزههاى دين» را برعهده
دارد، همانگونه كه «رهبرى و زعامت جامعه» را. به ديگر
سخن، پيامبر خدا، هم مرجع فكرى مردم است و هم
زعيم و پيشواى سياسى آنان.بر اين اساس، پرسش جدّى و مهمّى كه هرگز
نمىتوان به سادگى از آن گذشت و در درازناى تاريخ نيز،
دلمشغولى مهمّ متفكّران اسلامى بوده، اين است كه اين
زعيم بزرگ الهى و مرجع بِشْكوهِ خدايى كه آيين خود را
«زمانْ شمول» اعلام كرده و خود، روزى پس از گذشت
سالها ابلاغ و تبليغ، به سوى رفيق اعلى اوج مىگيرد،
براى آينده آيين و مكتبش چه انديشيده است؟ آيا
آيندهاى مشخّص را رقم زده است،
زمر، آيه
30.
