فرض نخست، سكوت در قبال آينده
چرا پيامبر صلي الله عليه و آله طرحى براى آينده نيفكنده و آيندهامّت را مسكوت گذاشته است؟چنين موضعى ممكن است از چگونه انديشهاى
سرچشمه گرفته باشد؟اين بىاعتنايى و مسكوت گذاشتن را مىتوان بر دو
پيشفرض، بنا نهاد. اكنون بايد بنگريم كه آيا اين دو
پيشفرض، معقولاند:
پيش فرض اوّل: احساس امنيّت و نفى هر گونه
خطر
بدين معنا كه پيامبر صلي الله عليه و آله مىدانسته است كه هيچگونهخطرى امّت را تهديد نمىكند و هيچ جريان درهم
شكنندهاى آينده مردم را متزلزل نمىسازد و امّتى كه به
زودى، «رسالت اسلامى» را به ارث خواهد برد، در ايجاد
طرحى براى اداره جامعه، موفّق خواهد بود.آيا اين تصوّر، درست است؟ واقعيّت جامعه آن روز،
به خوبى روشنگر آن است كه چنين تصوّرى، نا استوار
است و خطرهاى جدّى و بنيادبراندازى، جامعه اسلامى
آن روز را تهديد مىكرده است. اين خطرها عبارتاند
از:
الف ـ خلأ رهبرى
پيامبر صلي الله عليه و آله جامعهاى بنياد نهاده بود كه زمان زيادى ازشكلگيرى ابعاد فرهنگى، اجتماعى و سياسى آن
نمىگذشت. به همين خاطر هم زمام تمامى اين امور را
خود