لطفا منتظر باشید ...
مىداد و به «امارت» مىنشانْد، بر سرِ او «عمامه» مىنهاد
كه اين، نشانه تثبيت جايگاه حاكميت و ولايت بود. 1
مولا عليه السلام خود از اين افتخار ياد كرده است:پيامبر خدا مرا در روز غدير خم، با عمامهاى سياه، مُعمَّم كرد.و محدّثان و مورّخان، چنين گزارش كردهاند كه:پيامبر صلي الله عليه و آله در روز غدير خم، على بن ابى طالب عليه السلام را فرا خواند و او را مُعمَّم كرد و انتهاى عمامه را از پشت سرش آويخت. 2
نيز:پيامبر خدا، عمامه سحابش را بر سر على بن ابى طالب عليه السلام بست. 3 بدين سان، پيامبر خدا نشان مىدهد كه با آن خطبه
والا و كلمات ارجمند و جملات پرشُكوه، على عليه السلام را بر
ولايت، نصب نموده و زعامت و امامت وى را بر مردمان،
تثبيت كرده است و نه چيزى جز اين. 4
4 . سلام رهبرى
چون پيامبر صلي الله عليه و آله از بلنداى جايگاه فرود مىآيد،هنگام نماز مىشود. نماز مىگزارَد و آن گاه به مؤمنان
دستور مىدهد كه بر على عليه السلام به عنوان «امير مؤمنان» سلام
گويند. بريده اسلمى مىگويد:پيامبر صلي الله عليه و آله به مردمان دستور داد كه بر على عليه السلام به عنوان «امير مؤمنان» سلام
1 -
تاج العروس: ماده «عمم».2 - فرائد
السمطين: 1 / 76 / 42.3 - نظم درر السمطين: 112.4 - در برخى نقلها
چنين است كه اوّل، عمامه را بر سر مولا عليه السلام نهاد و آن گاه فرمود: «هر كه من
مولاى اويم، ...»؛ كه ممكن است تكرار بوده و نه بار اوّل. ر.ك: ص 275
(تاجگذارى در روز غدير).
