فصل دوم: اصلاحات علوى
2 / 1
فرياد عدالت و پژواك آن
1339.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از ابوجعفر اسكافى ـ: [امام على عليه السلام [در دومين روز بيعت خود كه روز شنبه نوزدهم ذىحجّه بود، بر منبر رفت،
خدا را حمد كرد و ستايش نمود و بر محمّد، درود فرستاد. آنگاه، نعمتهاى
خداوند را بر مسلمانان، برشمرد. سپس از دنيا ياد كرد و مردم را به بىرغبتى
در آن دعوت كرد و از آخرت، ياد كرد و مردم را بدان، ترغيب نمود. آنگاه
فرمود:«پس از حمد و ستايش خداوند؛ به درستى كه چون پيامبر خدا قبض روح
شد، مردم، ابوبكر را به خلافت رساندند. پس از آن، ابوبكر، عمر را به خلافت
برگزيد. عمر هم به روش ابوبكر، عمل كرد. آنگاه، خلافت را در شوراى شش
نفره قرار داد و نتيجه امر، به حكومت عثمان، منتهى شد و از او كارهايى سر زد
كه نزد شما ناپسند و پسنديده بود، تا اينكه محاصره و كشته شد. سپس با
رغبت نزد من آمديد و از من خواستيد كه رهبرى شما را بپذيرم. همانا من هم
مردى از شمايم كه سود و زيانم، مانند شماست و خداوند، ميان شما و اهل
قبله درى را گشود. فتنهها مانند