دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ - جلد 4

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

به درستى كه از پيامبر خدا شنيدم كه مى‏فرمود: "چگونه خواهيد بود
هنگامى كه فتنه‏اى شما را فراگيرد كه كودك در آن پير، و پير در آن فرسوده
گردد؟ مردم، بر اساس اين فتنه حركت كنند و آن را سنّت گيرند، و اگر چيزى
از آن دگرگون شود، فرياد برآيد كه سنّت، دگرگون شد و مردم، مرتكب
زشتى‏ها شوند.

آن‏گاه گرفتارى‏ها شدّت يابند، فرزندان به اسيرى گرفته شوند و بحران، آنان را
در هم پيچد، چنان‏كه آتش، هيزم را در هم مى‏پيچد و سنگ آسيا، سنگ زيرين
را مى‏سايد. اينان براى غير خدا علم دين فرا گيرند و براى غيرِ عمل، بياموزند
و دنيا را به ابزارِ آخرت جويند".

آن‏گاه، در حالى كه گروهى از بستگان، و خواص و پيروانش گِردش بودند، رو
كرد و فرمود:

«زمامدارانِ پيشين، رفتارى داشتند كه در آنها به عمد، با پيامبر خدا مخالفت
كردند و پيمان او را شكستند و سنّتش را دگرگون ساختند. اگر مردم را بر
كناره‏گيرى از آن دارم و آن را به جايگاه خود در دوران پيامبر خدا برگردانم،
لشكريان، از من دورى مى‏جويند و من، تنها مى‏مانم، يا به همراه گروهى اندك
از پيروانم كه برترى و پيشوايىِ مرا بر پايه كتابِ خداوند و سنّت پيامبر صلي الله عليه و آله
باور دارند.

بنگريد اگر فرمان دهم و مقام ابراهيم را به جاى خود كه پيامبر خدا نهاده بود،
برگردانم، و فدك را به ارثبَران فاطمه برگردانم، پيمانه پيامبر 1را به همان گونه‏اى كه بود، برگردانم،
زمين‏هايى را كه پيامبر به مردمانى بخشيد و در حق آنان به اجرا درنيامد، به
اجرا گذارم، خانه جعفر را به ورثه او برگردانم و از مسجد جدا سازم،
داورى‏هاى ستمگرانه را برهم زنم، زنانى كه به ناحق به ازدواج مردانى


پيمانه‏اى (صاع) كه
نزد مسلمانان رواج دارد، چهار مُدّ (هر مُدّ، ده سير) است؛ ولى پيمانه پيامبر صلي الله عليه و آله طبق پاره‏اى روايت‏ها
پنج مُد بود (شرح مُلاّ صالح، ج 11، ص 373). (م)

/ 369