لطفا منتظر باشید ...
مسلمانان روا نيست، مگر آنجا كه واجب شود. 1
8 / 11
پرهيزاندن از دشنام
1732.وقعة صفين ـ به نقل از عبد اللّه بن شريك ـ:حجربن عدى و عمرو بن حمق بيرون شدند، در حالى كه
برائت و لعن بر شاميان را آشكار مىكردند. على عليه السلام به
آنان پيغام داد كه از آنچه به من خبر رسيده، خوددارى
كنيد.آن دو نزد على عليه السلام آمدند و گفتند: اى اميرمؤمنان! مگر ما
برحق نيستيم؟فرمود: «چرا».گفتند: مگر آنان بر باطل نيستند؟فرمود: «چرا».گفتند: پس چرا ما را از دشنام دادن آنان، باز داشتى؟فرمود: «دوست نداشتم شما جزو لعنكنندهها و
دشنامدهندهها باشيد كه دشنام بدهيد و برائت بجوييد؛ امّا
اگر بدىهاى رفتارى آنان را بازگو مىكرديد ومىگفتيد:
"روش آنان چنين است و رفتارشان چنان است"، به سخن
حق، نزديكتر بود و در عذر آورى، رساتر؛ و اگر به جاى
لعن آنان و برائت جُستن از آنها مىگفتيد: "بار خدايا!
خون ما و آنان را حفظ كن، ميان ما و آنان را اصلاح كن و
آنان را از گمراهى برَهان، تا آنكه حق را نمىداند، بشناسد
و آن كه به گمراهى و دشمنى آزمند است، از آن باز
ايستد"، اين، نزد من دوستداشتنىتر بود و براى شما
بهتر».آن دو گفتند: اى امير مؤمنان! پندت را مىپذيريم و به
ادب تو مؤدّب مىشويم. 2
1 -
نهجالبلاغة: خطبه 167، بحارالأنوار: 32/40/26.2 - وقعة صفّين: 103، بحارالأنوار:
32/399/369 ـ 373. نيز، ر . ك : نهجالبلاغة: خطبه 206 .
