بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
كسى كه مىخواهد دست به جنگ آرد، و نه چنان دور باش، مانند كسى كه از كارزار بيم دارد، تا دستور من به تو رسد؛ و بدرفتارىِ آنان، شما را وا ندارد كه جنگ را آغاز كنيد، پيش از آنكه آنان را [به راه راست] فرا خوانيد و درِ عذر را به رويشان ببنديد. 1 1745.امام على عليه السلام ـ از نامهاش به گروهى از فرماندهان سپاهش ـ: اگر [دشمنان] به سايه فرمانبرى بازگشتند، اين همان است كه ما دوست مىداريم، و اگر كار آنان به جدايى و نافرمانى كشيد، آن را كه فرمانت بَرَد، به سوى آنكه نافرمانى كند، برانگيز؛ و بىنياز باش بدان كه فرمانت بَرَد از آنكه از يارىات پاى پس نهد؛ زيرا آن كه جنگ را خوش ندارد، نبودنش بهتر از بودن است و نشستنش از برخاستن، سودمندتر است. 2 1746.امام على عليه السلام : اگر دشمن بر شما يورش آورد، پس بر درِ خندقها آرايش گيريد كه در آنجا جز شمشيرها چيزى نيست، و پس از منظّم كردن صفها بر زمين، استوار باشيد. به صورت دشمنان منگريد و شمارِ آنان، شما را به وحشت نيندازد و به سرزمينها [و جبهه[ خود بنگريد؛ و اگر بر شما حملهور شدند، بر روى اسبها خم شويد و در پناه سپرها پنهان شويد، [چونان[ دژى محكم كه شكافى در آن نيست؛ و اگر پشت كردند، با شمشيرها بر آنها حملهور شويد. اگر ايستادند، شما هم به سمتى ديگر بايستيد، و اگر فرار كردند، به سويشان بشتابيد و به جستجويشان برخيزيد. 3 1747.امام على عليه السلام : اگر خداى ناكرده در ميان شما شكستى رُخ داد، جمع شويد و خدا را ياد كنيد و يادآوريد آنچه بر گُريختگان از نبرد، وعده [كيفر] داده شده است و آن را كه در حال پشت كردن به دشمن ديديد، نكوهش كنيد. پرچمها را 1 - نهجالبلاغة: نامه 12. 2 - نهجالبلاغة: نامه 4، بحارالأنوار: 32/67/46، تذكرة الخواص: 166.3 - دعائم الإسلام: 1/373.