لطفا منتظر باشید ...
در وصول ماليات، تازيانه برنكشيد و در گرفتن آن، مردم را در تنگنا قرار
ندهيد»؛ و كارگزار، مىگويد كه اگر چنين شود، بايد بدان گونه كه رفتهام،
بازگردم، يعنى مردمْ خود، چيزى نخواهند داد. امام مىفرمايد: «گرچه چنين
شود». 1
نگريستن در آموزههاى علوى در اين زمينه، نشاندهنده آن است كه سازمان و
مأموران ماليات، موظفاند ضمن هوشيارى و دقّت لازم در جهت تأمين
بيتالمال و فراگيرى دقيق مسائل مربوط به ماليات، بكوشند تا اعتماد مردم را
جلب كنند و اخلاق اسلامى و رفتار دينى را مراعات كنند.
7. عدم تأخير در توزيع اموال عمومى
امامعلى عليه السلام ، حبس اموالعمومى را در خزانه دولت، روا نمىدانستومىكوشيد تا هرچه زودتر، به دست نيازمندان برساند. سيره امام، نشاندهنده
آن است كه ايشان حتّى تأخير يك شب را نيز در اين امر برنمىتابيد. او بر اين
باور بود كه آنچه براى مردم و از آنِ مردم است، در اوّلين فرصتْ بايد در اختيار
آنان قرار گيرد.
8. لزوم بهرهورى همسان مردم از اموال عمومى
تقسيم اموال عمومى، به طور يكسان و مساوى درميان همه مسلمانان، ازجمله سياستهاىِ حكومت على عليه السلام بود. اين حركت، با آنچه در سالهاىِ
پيش از او بر مردم روا شده بود، تضاد داشت. از اين رو، براى بهرهوران و
متمتّعان از حكومت و به اصطلاحْ «دانه درشتها»، بسى گران تمام شد. در
نگاه امام، رنگ چهره مسلمان، تبار و نياىِ او، و وابستگى گروهى و اجتماعى
او، در بهرهورىاش از اموال عمومى، تفاوتى ايجاد نمىكرد. عرب و عجم،
مهاجر و انصارى، سفيد و سياه، و حتّى بردگان
ر.ك: ص 224، ح 1485.
