لطفا منتظر باشید ...
را مىگويم و از خداوند بزرگ براى خود و شما آمرزش مىجويم.جاسوسان معاويه، خطبه اشعث را به آگاهىاش رساندند. وى گفت:
«سوگند به پروردگار كعبه، به صواب رفته است. اگر فردا ما با هم
رويارو شويم، روميان به كودكان و زنان ما ميل كنند و پارسيان نيز بر
زنان و كودكان عراقيان طمع ورزند.جز اين نيست كه اين را بخردان و
انديشهورزان در مىيابند. قرآنها را بر لبه نيزهها بنديد!».پس شاميان به جنبش درآمدند و در سياهىِ شب، بانگ برآوردند:
اى عراقيان! اگر شما ما را بكشيد، فرزندان ما چه كسى را دارند؛ و اگر ما
شما را بكشيم، فرزندان شما چه كسى را؟ خدا را، خدا را! درباره
بازماندگان انديشه كنيد. 1
11 / 2
دعاى امام پيش از برافراشته شدنِ قرآنها
2571.مهج الدعوات ـ به نقل از سعد بن عبد اللّه، كه گفت: پيش ازبرافراشته شدنِ قرآنهاى شريف، على ـ درودهاى خدا بر او باد ـ
چنين دعا كرد. راوى پيش از نقل دعا، سخنى به اين مضمون گفت:
ابليس فريادى برآورد كه برخى از سپاهيان شنيدند. به معاويه و يارانش
گوشزد كرد كه قرآنهاى فرازمند را به حيلهگرى برفرازند؛ و خوارج نيز
به سود معاويه و در مسير شبههافكنىهايش اين نداى ابليس را اجابت
كردند. آنگاه، سپاه معاويه قرآنها را برافراشتند و بدينسان، ياران امير
مؤمنان دچار اختلاف شدند ـ:«بار خدايا! تو را مىخواهم كه از سختىِ بلا و سرزنش دشمنان به
سلامت برون آيم.
وقعة صفّين: 480، شرح نهجالبلاغة: 2/214.
