دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 6

دل بركَن كه حالِ امروزِ
تو، همانند جامه‏اى از هم پاشيده است كه از هر طرف اصلاحش كنند،
از طرف ديگر گسسته مى‏شود.

به راستى، تو گروهى بسيار از مردم را به هلاكت افكندى و با
گم‏راهى خويش فريفتى و چنان در موج درياى حيله‏هاى خود در
انداختى كه تيرگى‏ها آنان را فرا پوشانْد و شبهه‏ها آنان را به تلاطم
انداخت. آن‏گاه از جايگاه خويش به در رفتند و از خيرى كه در آن
بودند، به گذشتگان باطل خويش روى آوردند و به پشت سرشان
روى‏گرداندند و بر خاندان و نژاد خويش تكيه زدند، مگر بينشمندان كه
به حق روى نمودند. ايشان بعد از شناختنت، تو را ترك گفتند و از
يارى كردنت تن زدند و به خدا پناه جُستند؛ زيرا آنان را به كار
دشوارى كشاندى و از راهِ درست، بازشان گرداندى.

پس اى معاويه! بر خويشتن از خداى بپرهيز و زمام خود را از چنگ
شيطان بيرون آور، كه دنيا از تو جداشدنى، و آخرت به تو نزديك است.
والسّلام! ¹

4 / 2

پاسخِ بس بى‏شرمانه معاويه

2381.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از ابو الحسن على بن محمّد
مدائنى ـ: آن‏گاه، معاويه به وى (على عليه السلام ) نوشت:

از معاوية بن ابى سفيان به على بن ابى طالب.

امّا بعد؛ نامه‏ات را دريافتم. همانا فتنه‏ها را به درازا كشانده‏اى. و من
مى‏دانم آنچه تو را به اين كار وا داشته، مرگ توست كه تو را از آن
چاره‏اى نيست؛ هر چند از آن گريز جويى. پس بر گمگشتگى خويش
بيفزاى! ديرگاهى است كه انديشه‏ات سَبُك گشته و آنچه را از آنِ تو
نيست، براى خود مى‏شمارى و با آن كس كه از تو

شرح نهج‏البلاغة: 16/133، نهج‏البلاغة: نامه 32، بحارالأنوار:
33/85/400.