فصل ششم: دليل آورى در ميدان نبرد
6 / 1
دليل آوردنهاى امام براى خوارج
2712.نهج البلاغة ـ برگرفته كلام وى با خوارج، آنگاه كه بهاردوگاه ايشان رفت، حال آن كه داورى را انكار مىكردندـ: على عليه السلام
گفت: «آيا همه شما با ما در صِفّين همراه بوديد؟».گفتند: برخى همراه بودهايم و برخى نه.گفت: «پس دو گروه شويد؛ آنان كه در صِفّين حضور داشتند، در
گروهى روند، و آنهايى كه حضور نداشتند، در گروه ديگر، تا من با هر
يك از اين دو، به زبان خود، سخن گويم».جماعت، نداهايى در دادند. او گفت: «از كلام بپرهيزيد و به گفتارم
گوش فرا دهيد و با دلهاتان به سوى من آييد؛ و هر كس او را به گواهى
گيريم، دانش خود را در آن ابراز دارد».سپس به گفتارى بلند با ايشان پرداخت و از جمله گفت: «آيا آن
هنگام كه ايشان به حيله و نيرنگ و فريب و دَستان، قرآنها را
برافراشتند، نگفتيد: "برادران و