لطفا منتظر باشید ...
فصل هشتم: شورشِ باقيمانده خوارج
2745.الكامل فى التّاريخ: آنگاه كه نهروانيان كشته شدند، اشرسبن عوف شيبانى در دَسْكره، با دويست تن بر على عليه السلام شوريد و به انبار
روانه شد. على عليه السلام ، ابرش بن حسّان را با سيصد تن به سوى وى فرستاد
و او با ايشان به نبرد پرداخت و اشرس در ربيع ثانى سال 38 هجرى
كشته شد.سپس هلال بن عُلّفه از قبيله تَيْم الرّباب، همراه برادرش مُجالد، بر
آشوبيد و به ماسَبَذان 1درآمد. على عليه السلام ، معقل بن قيس رياحى را
به جانبش روانه ساخت و معقل، او و يارانش را كه بيش از دويست تن
بودند، بكشت. قتل اينان در جمادى اوّل به سال 38 هجرى رخ
داد.آنگاه، اَشهب بن بِشْر (وگفته شده: اشعث بن بشر) از قبيله بُجَليه،
با يكصد و هشتاد تن شورش كرد و به همان عرصه درآمد كه هلال بن
عُلّفه و يارانش از پاى درآمده بودند. پس بر ايشان نماز گزارْد و به قدر
توان، آنان را دفن كرد.پس على عليه السلام ، جارية بن قُدامه سعدى (و گفته شده: حُجْر بن عَدى)
را به سوى
ماسَبَذان، از شهرهاى پيشكوه در استان لرستان است كه به
آن سيروان گويند و شهرى است كهن ميان كوهها و درّهها، با چشمههايى كه درون شهر
جارى است. (تقويم البلدان: 415)
