لطفا منتظر باشید ...
فصل نهم: شورش خِرّيت بن راشِد
2746.اُسْد الغابة ـ به نقل از زبير ـ: در نبرد جَمَل، خِرّيت،سردسته مُضَريان در سپاه طلحه و زبير بود و عبد اللّه بن عامر، او را بر
قريهاى در فارس گماشته بود. سپس به على عليه السلام پيوست و چون ماجراى
داورى پيش آمد، به مخالفت با على عليه السلام برخاست و به يكى از مناطق
فارس كوچيد.پس على عليه السلام سپاهى به فرماندهى معقل بن قيس و زياد بن خصفه،
به سوى وى روان كرد. شمارى فراوان از مردم عرب و مسيحيانِ
جزيهپرداز، با خِرّيت گرد آمدند. پس وى به مردم عرب فرمان داد كه
ديگر زكات نپردازند و از مسيحيان خواست كه جزيه ندهند. در آن
ميان، مسيحيانى بودند به اسلام گرويده، كه چون اين اختلاف را ديدند،
مرتد گشتند و به يارى او برآمدند. پس ايشان با ياران على عليه السلام رويارو
گشتند و به جنگ پرداختند.زياد بن خصفه، پرچمِ اَمان برافراشت و منادى را فرمان داد كه ندا در
دهد: «هر كه زير اين پرچم آيد، در امان است». بسيارى از ياران خِرّيت
بدان سوى پيوستند و خِرّيت، شكست خورد و كشته شد. 1
اُسد الغابة:
2/165/1437، الإصابة: 2/235/2249.
