دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 6

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ - جلد 6

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

طريف، از قبيله بنى ربيعة بن مالك،
به آثار كسرا مى‏نگريست و به سخن ابن يعفر تميمى استناد مى‏جُست:

*بادها بر ديار آنها برگذشت

*
گويا از پيش وعده‏اى داشتند.

على عليه السلام گفت: «چرا نمى‏گويى: "كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ*
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ* وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ* كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا
ءَاخَرِينَ* فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَآءُ وَالاْءَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ؛ 1 پس از خود، چه باغ‏ها و چشمه‏سارها بر جاى نهادند؛ و
كشتزارها و خانه‏هاى نيكو؛ و نعمتى كه در آن، غرق شادمانى بودند.
بدين‏سان بودند و ما آن نعمت‏ها را به مردمى ديگر وا گذاشتيم. نه
آسمان بر آنها گريست و نه زمين؛ و نه به آنان مهلت داده شد". همانا
اينان ارث بردند و آن‏گاه از آنان ارث برده شد. ايشان شكر نعمت به
جاى نياوردند و بر اثر گناه، دنيايشان را از آنان ستاندند. از كفران نعمت
بپرهيزيد تا عذاب بر شما فرو نيايد». سپس فرمود: «در اين بلند جاى
فرود آييد». 2
2429.وقعة صِفّين ـ به نقل از اصبغ بن نُباته ـ: در مدائن،
مردى درباره وضوى پيامبر خدا ـ درود و سلام بر او باد ـ پرسيد. وى
(على عليه السلام ) تشتى سنگى خواست كه آبش تا نيمه باشد. سپس گفت: «كه
بود كه از وضوى پيامبر خدا پرسيد؟».

مرد برخاست. على عليه السلام سه اندامش (دو دست و صورت) را سه بار
شُست وسرش را يك بار مسح كشيد و گفت: «ديدم كه پيامبر خدا اين
گونه وضو مى‏ساخت». 3

2430.وقعة صِفّين ـ به نقل از حَبّه عُرَنى ـ: على بن ابى
طالب عليه السلام به حارث اَعوَر فرمان داد و او در ميان مردم مدائن، ندا سرداد:
«هر كه از رزمندگان است، در نماز


1 - دخان،
آيه 25 ـ 29.

2 -  وقعة صفّين: 142، كنز الفوائد: 1/315، بحارالأنوار: 32/422، شرح
نهج‏البلاغة: 3/202.

3 - وقعة صفّين: 146.

/ 439