بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
طريف، از قبيله بنى ربيعة بن مالك، به آثار كسرا مىنگريست و به سخن ابن يعفر تميمى استناد مىجُست: *بادها بر ديار آنها برگذشت * گويا از پيش وعدهاى داشتند.على عليه السلام گفت: «چرا نمىگويى: "كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ* وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ* وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ* كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا ءَاخَرِينَ* فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَآءُ وَالاْءَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ؛ 1 پس از خود، چه باغها و چشمهسارها بر جاى نهادند؛ و كشتزارها و خانههاى نيكو؛ و نعمتى كه در آن، غرق شادمانى بودند. بدينسان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر وا گذاشتيم. نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين؛ و نه به آنان مهلت داده شد". همانا اينان ارث بردند و آنگاه از آنان ارث برده شد. ايشان شكر نعمت به جاى نياوردند و بر اثر گناه، دنيايشان را از آنان ستاندند. از كفران نعمت بپرهيزيد تا عذاب بر شما فرو نيايد». سپس فرمود: «در اين بلند جاى فرود آييد». 2 2429.وقعة صِفّين ـ به نقل از اصبغ بن نُباته ـ: در مدائن، مردى درباره وضوى پيامبر خدا ـ درود و سلام بر او باد ـ پرسيد. وى (على عليه السلام ) تشتى سنگى خواست كه آبش تا نيمه باشد. سپس گفت: «كه بود كه از وضوى پيامبر خدا پرسيد؟».مرد برخاست. على عليه السلام سه اندامش (دو دست و صورت) را سه بار شُست وسرش را يك بار مسح كشيد و گفت: «ديدم كه پيامبر خدا اين گونه وضو مىساخت». 3 2430.وقعة صِفّين ـ به نقل از حَبّه عُرَنى ـ: على بن ابى طالب عليه السلام به حارث اَعوَر فرمان داد و او در ميان مردم مدائن، ندا سرداد: «هر كه از رزمندگان است، در نماز 1 - دخان، آيه 25 ـ 29.2 - وقعة صفّين: 142، كنز الفوائد: 1/315، بحارالأنوار: 32/422، شرح نهجالبلاغة: 3/202.3 - وقعة صفّين: 146.