فصل هفتم: رويارويى دو سپاه
پيشگفتار
در شوّال سال 36 هجرى، امام على عليه السلام از كوفه به سوى شام روانهشد. راه مستقيم ميان كوفه و شام از بيابانى خشك و بى آب و علف
مىگذشت و امام عليه السلام براى تأمين نياز سپاه صد هزار نفرى خود، امكانات
كافى نداشت. از اين رو، راهِ در امتدادِ فرات، يعنى مسيرِ جزيره را در
پيش گرفت. بدينسان، از كربلا و هيت و... گذشت و به رَقّه، در
نزديكى صفّين رسيد.سپاه پيشقراول امام عليه السلام به فرماندهىِ مالك اشتر با سپاه پيشقراول
معاويه رويارو شد و آن را ناچار به گريز كرد. اين، نخستين رويارويى
ميان دو سپاه در صِفّين بود كه آن را سپاه معاويه آغازيد.در اواخر ذىقعده، سپاه امام عليه السلام به صفّين رسيد. پيش از اين، سپاه
معاويه به صفّين رسيده، مناطق حسّاس آن را اشغال كرده بود؛ زيرا
صفّين تا شام چندان فاصلهاى نداشت.معاويه نيروهاى خود را چنان آراست كه سپاه امام عليه السلام نتواند به آب
دست يابد. امام عليه السلام ايشان را اندرز داد و پيكى در اين باب، سوى آنان
روانه ساخت؛ امّا نتيجهاى حاصل نشد.