4330.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه به من، نعمت اسلام داد و قرآن را به من آموخت، و مرا نزد بهترينِ بندگان، خاتم پيامبران و سرور رسولان، محبوب ساخت كه [نشانه] نيكويى او بر من و لطف او با من است. 1 4331.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه نه بودش از چيزى است و نه به وجود آوردنش از چيزى كه بوده، برهم آمده است؛ آن كه به پيدايش چيزها بر ازليّت خويش و به ناتوانى كه اشيا را بدان نشان كرده، بر توانايى خود و به خاطر نياز چيزها در حفظ از نابودى، بر دوامش گواهى گرفته است. 2 4332.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه سپاسگويى را كليد ذكرش و سببى براى فزونى لطفش و دليلى بر نعمتها و عظمت خود قرار داده است. 3 4333.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه آفريننده بندگان، گسترنده زمين، جارى سازنده فرودينهاى زمين و فراآمدههاى آن است. براى اوّل بودنِ او آغازى نيست و براى جاودان بودنش پايانى نيست. 4 4334.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه آسمانى او را از آسمان ديگر و زمينى از زمين ديگر، پوشيده نمىدارد. 5 4335.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه ولىّ خود را يارى كرد، دشمنش را خوار ساخت، راستگوى به حق را عزّت بخشيد و دروغگوى نا بهحق را ذليل گردانْد. 6 4336.امام على عليه السلام : سپاسْ خدايى را كه بازگشتن بندگان و پايان كار، نزد اوست 1 - الأمالى، صدوق: 157/150، بشارة المصطفى: 155، إعلام الورى: 1/366.2 - عيون أخبار الرضا: 1/121/15، التوحيد: 69/26 ، بحارالأنوار: 4/221/2.3 - نهجالبلاغة: خطبه 157.4 - نهجالبلاغة: خطبه 163، بحارالأنوار: 4/306/35 و 57/27/3.5 - نهجالبلاغة: خطبه 172.6 - الإرشاد: 1/259، الأمالى، مفيد: 127/5، وقعة صفّين: 4، بحارالأنوار: 32/351/334.
لطفا منتظر باشید ...
