4389.امام على عليه السلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان
ـ : بارخدايا! آرزوها به كَرَم تو وابستهاند. با خشم خود، پيوند آنها را قطع منما. بار خدايا! من از
هر توان و قدرتى، بجز قدرت تو، دورى مىجويم و خويش را از تكيه بر غير تو باز مىدارم. 1 4390.امام على عليه السلام ـ در دعايش ـ : بار خدايا! از تو مىخواهم
ـاى پروردگار روحهاى فانى و جسدهاى متلاشى، از تو درخواست مىكنم به فرمانبرى روحهاى
برگشته به بدنها، و بدنهاى به هم آمده با اعضايشان، و به گورهاى شكافته براى صاحبانشان، و به
فراخوان صادق تو در بين آنان، و به حقْمدارىات در بين آنان، هنگامى كه آفريدگان برآيند و منتظر
فرمان تو گردند و سلطه تو را ببينند و از قدرتت بهراسند و به رحمتت اميد ببندند، آن روز كه دوستى
از دوستى چيزى به دوش نمىكشد و يارى نمىشود، جز آن كه خدا به او رحم كند ـكه او مهربان و
رحيم است، از تو درخواست مىكنم اى رحمان! تا در ديدهام نور و در قلبم يقين قرار دهى و تا
هنگامى كه مرا نگه مىدارى، يادت را در شب و روز، بر زبانم جارى سازى، كه تو بر هر چيزى
توانايى. 2
د ـ مصونيت از گناه
4391.امام على عليه السلام ـ در مناجاتش ـ : خداى من! راهى براىمحفوظ ماندن از گناه، جز به نگهداشتِ تو نيست و دست زدن به كار خير، جز به اراده تو امكان
ندارد. چهسان مىتوانم در آنچه اراده تو در آن، درباره من تحقّق پيدا كرده، كارى بكنم؟ و چگونه
خود را از گناهْ حراست كنم، اگر نگهدارى تو مرا شامل نشده باشد؟ 3
1 -
شرح نهجالبلاغة: 20/348/995.2 - مناقب آل أبى طالب: 2/287، بحارالأنوار: 95/88/7.3 - المصباح، كفعمى:
492، البلد الأمين: 315، بحارالأنوار: 94/105/14.