لطفا منتظر باشید ...
من فرود آمده و در گورش
غريب شده است. او در زندگى دنيايى به درگاهم دعا مىكرد و به نگاه من در اين روز، اميد بسته
بود.و در اين هنگام است كه ـخدايا به شايستگى مهماندارى مىكنى، و بر من از خاندان و
خويشانم مهربانترى. 1 4416.على عليه السلام ـ در مناجاتش ـ : خداى من! اميد دارم از كسى كه
مرا در ميان زندگان، لباس سلامتى پوشاند، كه مرا به كرامت و مهربانى خود، در بين مردگان، برهنهام
نسازد، و از كسى كه در زندگىام به احسان خود، سرپرستىام را بر عهده گرفت، اميد دارم كه با
آمرزش خويش، بر من به هنگام درگذشتم ترحّم كند.اى همنشين هر غريب! در گور، همنشين غربت من باش. اى همراه هر تنها! بر تنهايىام در
گورْ، رحم كن. اى داناى راز و سخنان در گوشى! و اى برطرفكننده گرفتارىها و بدبختىها! نگاه تو
بر من در بين ساكنان خاك، چگونه خواهد بود؟ و در خانه وحشت و گرفتارى، با من چه كار خواهى
كرد با آنكه در روزگارِ زنده بودنم در دنيا بر من مهربان بودى؟! 2
ل ـ آرامش دهنده روز واپسين
4417.امام على عليه السلام ـ در مناجاتش ـ : بار خدايا! از تودرخواست امان دارم در روزى كه مال و فرزند، سودى ندارد و تنها آن كه با دلى سالم بهسوى خدا
آيد، سود مىبَرد.از تو امان مىخواهم در روزى كه ستمكار، دست خود را مىگَزَد و مىگويد: اىكاش راه پيامبر
را در پيش مىگرفتم!
1 - المصباح، كفعمى: 496، البلد الأمين: 317،
بحارالأنوار: 94/107/14.2 - المصباح، كفعمى:
497، البلد الأمين: 318، بحارالأنوار: 94/108/14.
