ح ـ هنگام وضو گرفتن - دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 9

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ - جلد 9

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید



ح ـ هنگام وضو گرفتن

4443.كتاب من لا يحضره الفقيه: امير مؤمنان، هرگاه
وضو مى‏گرفت، مى‏گفت: «به نام خدا، و به [يارى] خدا، و بهترين نام‏ها از آنِ خداست. بزرگ‏ترينِ
نام‏ها براى خداست، و قاهر است بر آنچه در آسمان است، و قاهر است بر آنچه در زمين است.
سپاس، خدايى را كه هر چيز زنده‏اى را از آب، قرار داده است و دلم را به ايمان، زنده كرده است. بار
خدايا! بر من ببخش، و پاكم ساز، و به نيكويى سرنوشتم را رقم زن، و هر آنچه را كه دوست دارم، به
من بنماى و از پيش خود، خيرات را بر من بگشاى، اى اجابت كننده دعا! 1

4444.امام على عليه السلام : شايسته است كه انسان تا نام خدا را نبرد، وضو
نگيرد و پيش از آن كه آب را لمس كند، بگويد: «به نام خدا و به [يارى [خدا. بار خدايا! مرا از بسيارْ
توبه‏كنندگان قرار ده، و مرا از پاكيزگان قرار ده».

و هرگاه وضو را به پايان رساند، بگويد: «گواهى مى‏دهم كه خدايى جز خداى واحد نيست، و
او شريك ندارد، و گواهى مى‏دهم كه محمّد صلي الله عليه و آله بنده و فرستاده اوست». 2
4445.امام على عليه السلام ـ هرگاه از وضو فارغ مى‏شد ـ : بار خدايا!
مرا از بسيارْ توبه‏كنندگان قرار ده، و مرا از پاكيزگان قرار ده». 3

4446.امام صادق عليه السلام : امير مؤمنان، زمانى با پسرش محمّد،
نشسته بود. فرمود: «اى محمّد! ظرف آبى براى من بياور». محمّد، ظرف را آورد. با دست راست،
آب را بر دست چپ ريخت و آن‏گاه گفت: «سپاسْ خداىْ را كه آب را پاك قرار داد و آن را ناپاك
نيافريد».


1 -  كتاب من لا
يحضره الفقيه: 1/43/87.

2 -  الخصال:
628/10 ، المحاسن: 1/118/120، بحارالأنوار: 80/314/1.

3 -  الدعاء، طبرانى:
141/392، المصنّف، عبد الرزّاق: 1/186/731.

/ 488