ل ـ هنگام سِكَندرى خوردن چارپا - دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 9

ل ـ هنگام سِكَندرى خوردن چارپا

4451.امام باقر عليه السلام : هرگاه چارپاى على عليه السلام سِكَندرى مى‏خورد،
مى‏گفت: «بار خدايا! من از زوال نعمتت و از تغيير عافيتت [كه به من ارزانى داشته‏اى] و از ناگهانى
بودن انتقامت به تو پناه مى‏برم». ¹

م ـ هنگام شنيدن خبر مرگ كسى

4452.امام على عليه السلام ـ هرگاه خبر مرگ شخص غايب به وى
مى‏رسيد ـ : همه از خداييم و به سوى او برمى‏گرديم. بار خدايا! مقام او را در بين هدايت‏شدگان،
بلند گردان، و در ميان بازماندگانش جانشين [او [باش. مصيبت او را به حساب تو مى‏گذاريم، اى
پروردگار جهانيان! بار خدايا! ما را از اجر[تحمّل مصيبت] او محروم مساز و پس از او ما را به فتنه
گرفتار مساز. ²

ن ـ به هنگام صعود بر كوه صفا

4453.الكافى ـ به نقل از على بن نعمان، با ذكر سلسله راويان‏ـ:
امير مؤمنان، هرگاه به بالاى كوه صفا مى‏رفت، رو به كعبه مى‏ايستاد و دست‏هايش را بلند مى‏كرد و
مى‏گفت: «بار خدايا! هر گناهى را كه انجام داده‏ام، بر من ببخش، و اگر دوباره به گناه برگشتم، دوباره
بر من ببخش؛ چرا كه تو بخشاينده و مهربانى.

بار خدايا! با من بدان گونه كه تو شايسته آنى، رفتار كن؛ چرا كه اگر بدان گونه كه شايسته‏اى با
من رفتار كنى، به من رحم مى‏كنى، و اگر عذابم كنى، تو بى‏نياز از عذاب منى و من محتاج رحمت
توام. پس اى آن كه محتاج رحمت اويم! بر من رحم كن.

بار خدايا! بدان‏سان كه من شايسته آنم، با من رفتار مكن؛ چرا كه اگر آن‏سان كه

1 -  قرب الإسناد: 84/275، بحارالأنوار:
76/296/24.

2 -  المصنّف، عبد الرزّاق: 3/488/6422، المصنّف، ابن
ابى‏شيبه: 3/243/1.