4460.امام على عليه السلام : هر كس وارد صبح شود و اين جملات را
نگويد، بيم از دست دادن روزى بر وى مىرود. آن جملات، اينها هستند: سپاسْ خدايى راست كه
خود را بر من شناسانْد و مرا كورْ دل رها نكرد. سپاسْ خدايى راست كه مرا از امّت محمد صلي الله عليه و آله قرار
داد. سپاسْ خدايى راست كه روزىام را در دست خويش قرار داد و در دست مردم، قرار نداد. سپاسْ
خدايى راست كه عيبهايم را پوشاند و بين مردم، رسوايم نگردانْد. 1 ر.ك: ص 360 (دعاهاى او در پىِ نمازها /
پس از نماز صبح).
ب ـ شامگاهان
4461.امام على عليه السلام ـ در شامگاهان ـ : شكرگزار خداوند،صبح كرديم و سپاسگزار به شام درآمديم. سپاسْ تو راست، چنان كه به شام در آمديم، مسلمان و بر
حالِ سلامت. 2
ج ـ در دل شب
4462.امام على عليه السلام ـ در دل شب ـ : خداى من! چه گناهانى ازمن ديدى، ولى آنها را با نعمتهايت پاسخ دادى! و چه بسيار نافرمانىهايى كه به كَرَمت، از
آشكارسازى آنها گذشتى. خداى من! اگر در نافرمانى تو عمرم طولانى گردد و در نامه عمل، گناهم
بزرگ شود، من جز بخشش تو را آرزومند نخواهم بود و جز خشنودى تو را اميدوار نخواهم گشت
....خداى من! وقتى درباره گذشت تو مىانديشم، خطاهايم در نظرم كوچك مىگردند. آنگاه،
عظمت بازخواست تو را به ياد مىآورم، و گرفتارىام بزرگ مىنمايد... آه از آن وقت كه من در نامه
عمل، بدىاى را بخوانم كه فراموش كردهام
1 - المصباح، كفعمى:
226. نيز، ر. ك: الدعوات: 81/204.2 - الكافى: 2/525/12، بحارالأنوار: 86/291/52.