در سختىها بر تو تكيه مىشود. پس سپاس و مجد، از آنِ توست؛ چرا كه تو مالك هميشگى و پروردگار سرمدى هستى.آفرينش آفريده را استوار ساختى، و به لطف تقديرت، آن را محكم كردى. تو در بلند مرتبگى، برتر از آنى كه آثار تغيير، در تو كارآ باشد و يا به حالتى درآيى كه فرد كافر، به خاطر آن، تو را به «تبديل يافتن» وصف كند، و يا در زيادى و نقصان، مجوّزى براى دگرگونى باشد، و يا آن كه ابرهاى احاطه در درياهاى همّتِ عقلها به تو برسد، و يا طبيعتى از آن، نمونهاى از تو گردد كه در آن، خِرَدورزى خِرَدها در آن گمراه گردد.پس اى مولاى من! فقط براى توست كه آفريدهها فروتنانه و با اقرار، به پروردگارى گردن نهادهاند و به عبوديّت، معترف و خاضع گشتهاند.منزّهى خداوندا! چهقدر بزرگى، و چهقدر جايگاهت والا، و برهانهايت گوياى راستى، و فرمانت نافذ، و اندازهگيرىات نيكوست! آسمان را برافراشتى و بلند ساختى، زمين را آماده كردى و گستراندى، و آب فراوان وگياه انبوه، از آن، بيرون آوردى. گياهان آن، تسبيحگويت هستند و آبهاى آن، به فرمانت جارى شدهاند، و بر پايه ارادهات، آن گونه كه فرمان دادى، ايستادهاند.اى آن كه به دوام، عزّتمندى و با فناى بندگان، بر آنان چيره گشتى! جايگاهم را گرامىدار؛ چرا كه تو بهترين مرجع براى رفع بدبختىهايى. اى آن كه در هر سختى، چشم به وى دارند و در هر آسانى، به وى اميد مىبرند! امروز، نيازم را به درگاه تو آوردهام و به پيشگاه تو زارى مىكنم. مرا از اميدى كه دارم، نااميد برمگردان، و چون راه دعا را برايم گشودى و دعا كردم، دعايم را از خود، باز مدار، و بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرست و از فضل گسترده خود، روزىِ فراوان، گسترده، حلال، پاكيزه، خوشگوار، شيرين و لذيذ، در سلامتِ كامل، روزىام كن.بار خدايا! بهترين روزهايم را روز ديدار خودت گردان، و خطاهايم را ببخش كه