4488.على عليه السلام ـ در قنوت خود در مسجد بنى كاهل ـ : بار خدايا! ما از تو كمك مىخواهيم، طلب بخشش مىكنيم و درخواست هدايت داريم، به تو ايمان داريم و بر تو توكّل مىكنيم و بر خوبىها ثنايت مىگوييم و به تو كفر نمىورزيم و آن را كه منكر توست، ترك مىكنيم و رهايش مىسازيم.بار خدايا! تو را مىپرستيم، براى تو نماز مىخوانيم و سجده مىكنيم و به سوى تو سعى مىكنيم و رحمت تو را اميد مىبريم و از عذابت مىترسيم؛ چرا كه عذابت براى كافران آفريده شده است.بار خدايا! با آنان كه هدايت كردى، هدايتمان كن و در جمع آنان كه عافيتشان دادى، عافيتمان ده و با آنان كه دوستشان داشتى، دوستمان بدار و آنچه را كه عنايت كردى، براى ما مبارك ساز و از شرّ آنچه كه حكم كردى، محفوظمان دار؛ چون كه تو حكم مىكنى و كسى بر تو فرمانروايى ندارد.همانا آن كه در ولايت تو باشد، ذليل نمىگردد و آن كه با تو دشمنى كند، عزيز نمىشود. پروردگارا! مبارك و بزرگى. از تو طلب بخشش مىكنم و به سوى تو برمىگردم.«رَبَّنَا لاَتُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَتَحْمِلْ عَلَيْنَآ إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَتُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ؛ 1 پروردگارا! اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم، بر ما مگير. پروردگارا! هيچ بارگرانى را بر [دوش] ما مگذار؛ آنگونه كه بر [دوش [كسانى كه پيش از ما بودند، نهادى. پروردگارا! آنچه تاب آن را نداريم، بر ما تحميل مكن و از ما درگذر و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور. سرور ما تويى. پس ما را برگروه كافران، پيروز كن». 2 1 - بقره، آيه 286.2 - مصباح الزائر: 116، المزار، شهيد اوّل: 276، بحارالأنوار: 100/452/27.