لطفا منتظر باشید ...
ك ـ در قنوت نماز وَتْر
4489.امام على عليه السلام : بار خدايا! با تقدير و با تدبير و آگاهانه و بدونكوتاهى مرا آفريدى، و به قدرت و توان خود، مرا از تاريكىهاى سهگانه بيرونم آوردى. در دنيا تلاش
مىكنم، گِرد مىآورم و آنگاه از آن جدا مىشوم. در دنيا به من آب و نان دادى و ديدم را به هدايت،
بينا ساختى. تو نيكوترين پروردگار و بهترين مولايى.اى آن كه اكرامم كردى و شريفم داشتى و نعمتم دادى! از زقّوم 1به تو پناه
مىبرم و از حَميم 2 به تو پناه مىبرم، از بسترى در آتش، در بين
طبقههاى آتش، در امواج آتش، در روز آتش به تو پناه مىبرم، اى پروردگار آتش!بار خدايا! از تو بسترى در بهشت در بين نهرها، درختها، ميوهها، گُلها، خدمتكاران و
همسرانِ آنجا مىخواهم.بار خدايا! من از تو بهترينِ بهترها، رضوان و بهشت تو را مىخواهم، و از بدترين بدها و خشم
و آتش تو به تو پناه مىبرم. اين، جايگاه كسى است كه از آتش به تو پناه برده است (و اين جمله را سه
مرتبه تكرار كرد).بار خدايا! بيمت را در همه جسمم قرار ده، و دلم را پُر بيمتر از آنچه هست، قرار ده، و در هر
روز و شب، بهره و نصيبى از كار بر طبق اطاعتت و جلب خشنودىات براى من قرار ده.بار خدايا! تو نهايتِ مقصود من و اميد من و خواست من و درخواستم هستى.اى خداى من! از تو كمال ايمان، كمال يقين و راستى توكّل بر تو و خوش گمانى در حقّ تو را
مىطلبم.اى سرور من! نيكىهاى مرا دو چندان، نمازم را خاشعانه، دعايم را به اجابتْ رسيده، عملم را
پذيرفته، تلاشم را قدرْ شناخته، و گناهم را بخشيده قرار ده،
1 - 2 - 1 و 2. زقّوم به ميوهاى تلخ در جهنم و حميم به آب بسيار
داغِ دوزخ، اطلاق مىشود. (م)
