مُقْرِنِينَ * وَإِنَّـآ إِلَى رَبِّنَا
لَمُنقَلِبُونَ؛ 1 پاك است كسى كه اين را براى ما
رام كرد، و[گرنه] ما را ياراى [رام كردن] ساختن آن نبود، و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان باز
خواهيم گشت».آنگاه، مَركبش را رو به قبله مىكرد و دستهاى خود را سوى آسمان مىگرفت و مىگفت:
«بار خدايا! به سوى تو گامها حركت كرد، دلها كِشانده شد، دستها بلند گرديد، و ديدهها دوخته
شد. از غيبت پيامبرمان و فراوانى دشمنانمان و از همگسستگى خواستههايمان به تو شكايت
مىآوريم. "رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ
خَيْرُ الْفَاتِحِينَ؛ 2پروردگار ما! بين ما و بين قوم
ما به حق، گشايش نما كه تو بهترينِ گشايشگرانى". به بركت خدا حركت كنيد». 3
ب ـ به هنگام جنگ
4510.امام صادق عليه السلام : امير مؤمنان، هرگاه تصميم به جنگمىگرفت، اين دعاها را مىخواند: «بار خدايا! تو راهى از راههايت را اعلام داشتى، و خشنودى خود
را در آن قرار دادى، و دوستان خود را بدان خواندى، و آن را پُر اجرترين راه در پيش خود، و با
ارزشترين فرجام در نزد خود، و دوستداشتنىترين روش از نظر خود، قرار دادى و آنگاه، در اين
راه، جان و مال مؤمنان را به بهاى بهشت، براى آنان خريدى، كه در راه خدا مىجنگند و مىكشند و
كشته مىشوند.بر پايه وعده حقّت، مرا هم از جمله كسانى قرار ده كه جان خود را به تو مىفروشند و آنگاه به
پيمانِ فروشى كه با تو بستهاند، پايبند مىمانند. نه آن را مىشكنند و نه عهدى را نقض مىكنند، و نه
آن را تغيير مىدهند؛ بلكه براى محبّت تو آن را اجابت مىكنند و بدان، به سوى تو تقرّب
مىجويند.
1 - زخرف، آيه 13 و 14.2 - اعراف، آيه 89.3 - وقعة
صفّين: 231، بحارالأنوار: 100/37/34.