با جوان تا آسمان نسخه متنی

توانايى تحول در خويش يكى از امتيازات انسان نسبت به ساير موجودات زنده، توانايى تحول در خويش و زندگى پيرامونش است.

ميليون ها سال است كه زنبور عسل خانه ى خود را از جنس موم و به شكل شش ضلعى منتظم مى ساخته و در طول اين سال ها هرگز كمترين تحولى در شكل و ساختار آن به وجود نياورده است، مورچه و موريانه نيز هزاران سال است كه معمارى خويش را با هيچ دگرگونى روبرو نكرده اند و هيچ تحولى در سازمان اجتماعى خويش به وجود نياورده اند، اما انسان هر روز تحول و تغييرى، زندگيش را ديگرگون كرده است.

از پارينه سنگى به نوسنگى، از غارنشينى به كشاورزى، از خام خوارى به كشف آتش، از ابزار سنگى به اختراع مفرغ، از ماقبل تاريخ به خلق الفبا و....

تا قرن بيست و يكم كه تحولاتش روز به روز بلكه ساعت به ساعت و لحظه به لحظه است.

هيچ نسلى قادر به تصور پيشرفت ها و تحول نسل بعد از خود نيست.

اين انسان يكى از سخت ترين و صعب ترين تحولاتى كه در پيش رو دارد، تحول در خود است، سازندگى روح و تعالى خويشتن.

در انديشه هاى الهى، اين تحول اصل و پايه ى ارزش هاى انسانى است و مبدأ و خاستگاهش سال هاى پرنشاط جوانى.

امكان تحول هميشه و همه وقت براى انسان هست و خودسازى در تفكرى آسمانى، مخصوص قشر خاص، سال خاص و نسل ويژه اى نيست و همه مردمان در همه ى زندگى موظف به خودسازى هستند.

هميشه بايد مراقب اعمال، رفتار، و گفتار بود و به خود پرداخت: ساماندهى خويشتان، با خودتان است (11).

خويشتن و خانواده تان را مراقب باشيد (12).

اما سال هاى جوانى براى ايجاد اين تحول سال هاى ديگرى است.

نشاط جسمى و روحى جوان، امكان اين تحول را صدچندان مى كند و هرچه به طرف كهنسالى و فرتوتى گام برداريم، امكان تغيير مسير كمتر و ايجاد تحول در انسان مشكل تر و جبران اشتباهات سخت تر مى شود.

از اين روى در انديشه ى دريايى اسلام، تأكيد مى شود در جوانى به مسايل ماورايى و معارف آسمانى توجه شود.