پيامبران در نظر يهود - دنیا بازیچه یهود نسخه متنی

پيامبران در نظر يهود

پيامبرانِ (كتاب
مقدس!) دست كم از خدايان آن ندارند مثلاً بعضى آنها:

1
ـ با زنان نامحرم زنا مى كنند، چنانچه به حضرت
داود(ع) نسبت داده اند (17) .

2
ـ با دختران خود زنا مى كنند و به حضرت لوط(ع) نسبت
مى دهند (18) .

3
ـ مردم را فريب مى دهند و آنها را مى كشند و زنهايشان
را به همسرى در مى آورند. اين عمل را هم به حضرت
داود(ع) نسبت مى دهند (19) .

4
ـ با خداوند كشتى مى گيرند، چنانچه به حضرت يعقوب(ع)
چنين نسبت مى دهند (20) .

5
ـ كارهائى را كه خداوند نهى كرده انجام مى دهند،
چنانچه به حضرت سليمان(ع) نسبت داده اند (21) .

6
ـ قلبهايشان به جانب بُت متمايل مى شود، چنانچه
به حضرت سليمان(ع) نسبت مى دهند (22) .

7
ـ براى پرستش بُتها خانه مى سازند و اين مطلب را
نيز به حضرت سليمان(ع) نسبت داده اند (23) .

8
ـ خداوند مى خواهد آنها را بكشد، چنانچه به حضرت
موسى(ع) نسبت مى دهند (24) .

9
ـ ستمكار هستند و به كشتار كودكان و افتادگان وگاوان
و گوسفندان فرمان مى دهند (25) .

10
ـ با خداوند درشتى و خشونت مى كنند، چنانچه اين
موارد را هم به حضرت موسى(ع) نسبت داده اند (26) .

11
ـ سالهاى متمادى بين مردم لخت و پا برهنه راه مى روند،
چنانچه به اشياى پيامبر نسبت داده اند (27) .

12
ـ به گردنهاى خويش بند و يوغ مى گذارند و اين را
هم به ارمياى پيامبر نسبت مى دهند (28) .

13
ـ خداوند فرمانشان مى دهد تا نان آلوده به نجاسات
انسانى بخورند.

14
ـ خداوند به آنها دستور مى دهد كه سر و صورت خود
را بتراشند و اين دو مورد را هم به حزقيال نسبت
داده اند (29) .

15
ـ خداوند امرشان مى كند تا زن زنا زاده را به همسرى
در آورند و گفته اند كه يوشع(ع) چنين كرده است (30) .

16
ـ مردم را به پرستش بُت ترغيب كرده و خود بُت مى سازند،
و مى گويند كه اين عمل را هم هارون(ع) انجام داده (31) .

17
ـ از راه زنا متولّد شده اند، چنانچه به يفتاح
پيامبر(ع) نسبت مى دهند (32) .

18
ـ شراب مى نوشند و مستى مى كنند و به حضرت نوح(ع)
نسبت داده اند (33) .

19
ـ دروغگو هستند، چنانچه به پيامبر سالخورده حضرت
نوح(ع) نسبت مى دهند (34) .

20
ـ و يكى از صفات حضرت يعقوب(ع) را گفته اند كه نبوّت
را به زور از خداوند گرفته است (35) .

اين
است صفات پيامبران و سفراى الهى در نظر عهد عتيق!

آرى
يهود، اين صفات زشت را به پيامبران(عليهم السلام)
نسبت داده تا ميدان گناه براى آنها باز باشد و دامن
خود را از هرگونه آلودگى و معصيتى پاك بنمايند،
تا اينكه اگر زنا كردند، و يا شراب نوشيدند، دروغ
گفتند، عهد و پيمان شكستند كس نتواند به آنها اعتراض
كرده و آنها را سرزنش كند و براى گناه و معصيت آزاد
بوده و تمام نسبت هاى زشت را به فرستادگان خدا
يعنى پيغمبران روا دارند كه اگر كسى متعرّض آنها
شد، بگويند: مگر پيامبران خدا چنين نمى كردند؟!
ما هم اين اعمال را از آنها آموخته و انجام مى دهيم!

ولى
انبياء اولى العزم(عليهم السلام) از نظر عقل و منطق
از همه دروغها و افسانه ها مبرّا و منزّه مى باشند،
زيرا آنها معصوم بوده و هيچ عمل زشتى را انجام نمى دهند.

لازم
است به چند نكته از كتاب عهد عتيق كه در واقع معرّف
خوبى براى يهود است توجّه فرمائيد: