گفتارهای معنوی نسخه متنی

طبقه يا طبقاتي ديگر برانگيزانند ، دو جبهه در اجتماع بوجود بياورند و يك جبهه را عليه جبهه ديگر برانگيزانند . به اصطلاح چوب به دست اينها بدهند ، اسلحه بدست اينها بدهند و وادارشان كنند كه بر سر آنها بكوبند . البته اين كار خوبي است . در كجا كار خوبي است ؟ ! در جايي كه يك طبقه ظالم و يك طبقه مظلوم بوجود بيايد . دعوت كردن مظلوم به احقاق حق خودش يك عمل انساني است كه در اسلام اين عمل وجود دارد .

پيغمبران هم اين كار را مي كردند ومخصوصا در برنامه اسلام تشويق و تقويت مظلوم عليه ظالم هست . از وصاياي علي ( ع ) به دو فرزند بزرگوارش حسن ( ع ) و حسين ( ع ) است كه : كونا للظالم خصما و للمظلوم عونا ( 1 ) . هميشه دشمن ستمگر ويار مظلوم و ستمكش عليه ستمگر باشيد . ولي يك عمل ديگر هست كه ساير رهبران انقلابها در دنيا قادر به انجام آن نيستند .

فقط پيغمبران قادر بوده اند ، غير از آنها كسي قادر نيست . و آن اينست كه خود بشر را عليه خودش برانگيزانند يعني كاري بكنند كه بشر خودش احساس گناه بكند و بعد خودش عليه خودش قيام كند ، انقلاب مقدس بكند ، كودتا بكند ، كه نام آن توبه است .

شما در غير انبياء يك نفر را پيدا نمي كنيد كه قدرت داشته باشد مردم را عليه تبهكاريهاي خودشان وادار به قيام و انقلاب كند . پيغمبران نه تنها مظلوم را عليه ظالم بر مي انگيختند ، بلكه مي توانستند خود ظالم را عليه خودش بر انگيزانند ! شما اگر تاريخ اسلام را مطالعه بكنيد ، مي بينيد اسلام هم مظلوم و فقير ومستضعف و به اصطلاح حقير شمرده شده راعليه آنگردن كلفتها ، مثل ابو سفيانها و ابو جهلها بر انگيخته است وهم افرادي را كه در صف و طبقه

1 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، نامه 47 ، صفحه . 977