لطفا منتظر باشید ...
نامه 074
عهدنامه اى است كه امام "ع" براى قبيله ربيعه و يمن تنظيم فرموده است.نامه 075
نامه اى است از امام "ع" كه در آغاز بيعت به معاويه نوشته و در فرازى از آن خطاب به معاويه مى فرمايد:اكنون تو مامورى از تمام كسانى كه در آنجا هستند بيعت بگيرى و با گروهى از يارانت بسوى من بشتاب.
وصيت نامه 076
از سفارشهاى امام "ع" به عبدالله ابن عباس مى باشد هنگامى كه وى را به فرماندارى بصره منصوب فرمود. و به او متذكر مى شود: نسبت به مردم خوشرو و با عدالت و دور از غضب رفتار كن.وصيت نامه 077
از سفارشهاى امام "ع" به عبدالله ابن عباس هنگاميكه او را براى گفتگو با خوارج نهروان فرستاد. و به او مى فرمايد:با قرآن با آنها محاجه نكن زيرا قرآن معانى گوناگونى دارد بلكه با سنت پيامبر "ع" با آنها بحث كن كه در برابر آن پاسخى نخواهند يافت.وصيت نامه 078
نامه اى است از امام "ع" به ابوموسى اشعرى كه در جواب نامه او درباره حكمين نوشته بود. و به او متذكر مى شود كه:بدان! هيچ كس نيست كه نسبت به وحدت و اتحاد امت محمد "ص" از من حريصتر و انسش به آن از من بيشتر باشد.نامه 079
از نامه هاى امام "ع" به فرماندهان لشكر، هنگامى كه زمام خلافت را بدست گرفت:اما بعد، فانما اهلك من كان قبلكم انهم منعوا الناس الحق فاشتروه، و اخذوهم بالباطل فاقتدوه
"اما بعد! هلاكت و بدبختى كسانى كه پيش از شما بودند به دو دليل بود: نخست اينكه آنها مردم را از حق خود باز داشتند، لذا ناچار شدند حق خويش را از طريق رشوه و راههاى نادرست از ايشان خريدارى كنند. ديگر اينكه آنها مردم را به باطل سوق دادند و آنان از آن پيروى كردند."
