انسان و ایمان نسخه متنی

به هر حال گرايشهاي والا و معنوي و فوق حيواني انسان آنگاه كه پايه و زيربناي اعتقادي و فكري پيدا كند نام " ايمان " به خود مي گيرد . پس نتيجه مي گيريم كه تفاوت عمده و اساسي انسان با جانداران ديگر كه ملاك " انسانيت " او است و انسانيت وابسته به آن است ، علم و ايمان است .

درباره امتياز انسان از جانداران ديگر سخن فراوان گفته شده است برخي منكر امتياز اساسي ميان اين نوع و ساير انواع هستند ، تفاوت آگاهي و شناخت انسان با حيوان را از قبيل تفاوت كمي و حداكثر تفاوت كيفي مي دانند ، نه تفاوت ماهوي همه آن شگفتيها و اهميتها و عظمتها كه نظر فلاسفه بزرگ شرق و غرب را سخت درباره مساله شناخت در انسان جلب كرده است ، چندان مورد توجه اين گروه واقع نشده است . اين گروه انسان را از نظر خواسته ها و مطلوبها نيز يك حيوان تمام عيار مي دانند بدون كوچكترين تفاوتي از اين نظر ( 1 ) برخي ديگر تفاوت او را در جان داشتن مي دانند ، يعني معتقدند جاندار و ذي حيات منحصر به انسان است ، حيوانات ديگر نه احساس دارند و نه ميل و نه درد و نه لذت ، ماشينهايي بي جان اند شبيه جاندار تنها موجود جاندار انسان است ، پس تعريف حقيقي او آن است كه موجودي است جاندار ( 2 ) ديگر انديشمندان كه انسان را تنها جاندار جهان نمي دانند و به امتيازات اساسي ميان او و ساير جانداران قائلند .

1. هابز از فلاسفه معروف انگلستان چنين نظري درباره انسان دارد .

2.نظريه معروف دكارت .